Κάποτε
δυο νέοι αγόραζαν μαζί κρέας. Και σε μια στιγμή που ο χασάπης δεν πρόσεχε, ο
ένας από τους δυο αρπάζει ένα κομμάτι κρέας και το καταχωνιάζει στον κόρφο του
άλλου νεαρού. Όταν ο χασάπης το αναζήτησε κι ενοχοποίησε και τους δυο νέους,
εκείνος που το είχε αρπάξει ορκιζόταν πως δεν το είχε κι εκείνος που το είχε
πως δεν το είχε αρπάξει. Κι ο χασάπης που κατάλαβε την πονηριά τους, είπε:
«Εμένα νεαροί μου μπορεί να με κοροϊδέψετε με τους όρκους σας δεν μπορείτε όμως
να κοροϊδέψετε τους θεούς».
Ο
μύθος μας διδάσκει πως το αμάρτημα της ψευδορκίας δεν λιγοστεύει με τα
ευφυολογήματα.
«Αισώπου Μύθοι»
