Άδειο ήταν το στάδιο, αφού άδεια είναι πλέον και η καρδία κάθε Έλληνα, καθώς
για όλα αυτά φρόντισαν οι κύριοι της πολιτικής... σκηνής.
Και ρωτώ εγώ τώρα. Γιατί να πάμε να χειροκροτήσουμε; Γιατί να τους τιμήσουμε
με την παρουσία μας; Αυτοί τι έκαναν για μας; Μας σεβάστηκαν; Φιλοτιμήθηκαν να αφουγκραστούν
τα προβλήματά μας και την αδικία που μας πνίγει ως λαό; Άκουσαν τις φωνές μας;
Νομίζω πως όχι! Γι’ αυτούς τον πρώτο λόγο έχει το Αγγλικό δίκαιο, οι μυστικές
συμφωνίες, το ξεπούλημα της πατρίδας μας, οι τράπεζες, οι μετοχές και η «άνετη»
ζωή τους… με το Ντέιβιντ Μπέκαμ αρχηγό!
Αλήθεια ο κ.Παπούλιας γιατί έμεινε έκπληκτος από την απουσία του κόσμου; Δεν
έχει καταλάβει ότι ο «καραγκιοζάκος» σταμάτησε πλέον να χειροκροτά; Δεν έχει συνειδητοποιήσει
ακόμα ότι «όποιος δε σέβεται αυτό το λαό, διαγράφεται;»
Άλλωστε ήταν εκεί ο Πύρρος… ήθελαν και άλλους; Και να κάνουν τι; Να φωνάξουν,
να ζητωκραυγάσουν για ποιο γεγονός;
Και όσο γι’ αυτούς που ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για τις άδειες
κερκίδες και την αποχή του κόσμου, να τους θυμίσω ότι σε όλη τη διαδρομή της «Ολυμπιακής
Φλόγας» από την Ολυμπία μέχρι το Παναθηναϊκό στάδιο, ο κόσμος ήταν παρών.
Στα «πανηγυράκια» πλέον δεν πηγαίνει, από τη στιγμή που τον πρόδωσαν αυτοί
που κάποτε δάκρυζε για τις επιτυχίες τους και τώρα κάνουν πολιτική πάνω στον πόνο
του…
Εδώ είναι η
χώρα που γεννήθηκε ο Ολυμπισμός, εδώ είναι η χώρα που έγιναν οι πρώτοι Ολυμπιακούς
αγώνες το 1896 και εδώ θα διατηρείτε
αναμμένη η Ολυμπιακή φλόγα... για πάντα, με φύλακες εμάς τα παιδιά της.
Παύλος Ανδριάς
