Εύα Περόν (1919- 1952)
Η Εύα Ντουάρτε Περόν, η θρυλική Εβίτα, νόθο παιδί, ταπεινωμένη στάρλετ και πρώτη κυρία της Αργεντινής, πλάι σε ένα στρατηγό, είναι η πρώτη γυναίκα του 20ου αιώνα που διεκδίκησε τον τίτλο της «αγίας του λαού».
Αγαπήθηκε και μισήθηκε τόσο δυνατά, αγγίζοντας εν ζωή το μύθο.
Μια δεκαπεντάχρονη χωριατοπούλα έφτασε στο Μπουένος Άιρες για να γίνει ηθοποιός . πείνα, μιζέρια, νιάτα γεμάτα με προσβολές και ταπεινώσεις την έκαναν σκληρή και εκδικητική. Στα 18 της, επιλέγει για εραστές όσους εξυπηρετούσαν τους στόχους της , βάζοντας κάθε φορά τον πήχη και πιο πάνω. Αυτή της η επιλογή την έκανε από στάρλετ σε θέατρα της συμφοράς, δημοφιλής πρωταγωνίστρια σε ραδιοφωνικές σαπουνόπερες.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συχνάζει σε μπαρ φασιστών και εκεί γνωρίζει τον Χουάν Περόν, αξιωματικό που εμπνεύστηκε το πραξικόπημα του 1943, για να αποτρέψει να ενταχθεί η Αργεντινή με τους συμμάχους.
Στα 24 της η Εβίτα πορεύετε με τον 48χρονο Περόν μαζί στη εξουσία. Τον αγάπησε γιατί την ανέβασε στο βάθρο, απ’ όπου μπορούσε να εκδικηθεί όσους την ταπείνωσαν. Ο Περόν τη λάτρεψε γιατί με την ταπεινωτική καταγωγή της και το λαϊκιστικό ίματζ της κατέκτησε την εργατική τάξη και εδραίωσε τη δικτατορική εξουσία του.
Εκείνη δημιούργησε το κίνημα του περονισμού, κατεβάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους. Όταν τον φυλάκισαν ξεσηκώνει τα πλήθη που τον εξέλεξαν πρόεδρο το 1946. Δίνει το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες το 1947, κατακτώντας με τα νιάτα της, την φιλοδοξία της και την λάμψη της Αμερική, Ευρώπη, ακόμα και τον πάπα!
Το 1948, δημιουργεί το Ίδρυμα Εύα Περόν και ξεκινά το ταξίδι της για την «αγιοσύνη». Ίδρυσε 1000 ορφανοτροφεία, 1000 σχολεία, 60 νοσοκομεία, εκατοντάδες κέντρα για ηλικιωμένους. Κάθε χρόνο μοίραζε 400,000 παπούτσια, 500,000 κατσαρόλες, 200,000 ραπτομηχανές, σπαταλώντας ταυτόχρονα μεγάλα ποσά του ιδρύματος για τα λούσα της! (800 ζευγάρια παπούτσια, 100 γούνες μινκ)
Οι μάζες την αγάπησαν πολύ και ζήτησαν την υποψηφιότητά της για την αντιπροεδρία. Δεν πρόλαβε γιατί το 1952, στα 33, πεθαίνει από καρκίνο. Ο μύθος της είχε απογειωθεί, η ζωή και ο θάνατός της ήταν η πιο δημοφιλής σαπουνόπερα στην οποία πρωταγωνίστησε ποτέ.
«Η γυναίκα»
