Καυτός ήλιος, χρυσές αμμουδιές,
κρυστάλλινα νερά, καλή...
παρέα και ατέλειωτες βουτιές.
Ναι, το καλοκαίρι είναι η εποχή που
λατρεύω. Και πιθανότατα τη λατρεύεις κι εσύ.
Είναι η εποχή που η άδεια αρχίζει να
αχνοφαίνεται και γίνεται το μοναδικό ίσως θέμα που με προβληματίζει.
Περιμένω τη στιγμή που θα μπορέσω
επιτέλους να φορέσω το μαγιό, να βάλω μπόλικο λάδι στο σώμα μου και να
ξεχυθώ στις παραλίες.
Τη στιγμή που θα απλώσω το κορμί μου
στην πετσέτα και θα χαλαρώσω σαν να μην υπάρχει αύριο.
Είναι το πολυπόθητο μαύρισμα που θέλω
να αποκτήσω, η απόλυτη ελευθερία που θέλω να αισθανθώ, με το νου να ταξιδεύει
μακριά από τα άγχη της καθημερινότητας.
Κι ενώ αυτές οι στιγμές θα έπρεπε να
χαρακτηρίζονται μόνο από ευτυχία, υπάρχουν πράγματα που καταφέρνουν να μου
ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι με το που πατήσω το πόδι μου στην πλαζ και όχι δεν
αναφέρομαι στο αυτονόητο, όπως τα σκουπίδια ή το «τάκα -τούκα» από τις ρακέτες.
Νο1. -Πατούσες εκτός ελέγχου
Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει ποτέ το
λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι δεν ελέγχουν το περπάτημα τους στην αμμουδιά.
Σαφώς η παραλία αποτελεί the place to relax, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε
φορά που περνάς δίπλα από κάποιον πρέπει να βάζεις βαθιά το πόδι στην άμμο και
έπειτα να το σηκώνεις για να περπατήσεις, τινάζοντας την άμμο δεξιά κι αριστερά
-και στα μούτρα μου- λες και θέλεις να σουτάρεις σε ποδοσφαιρικό αγώνα.
Νο.2 -Τα ούρα σου και στην..
τουαλέτα!
Κλασική εικόνα μέσα στη θάλασσα.
Λουόμενη /ος μπαίνει με αργό ρυθμό στο νερό, χαμηλώνει τον κορμό, κοιτάζει
αμέριμνα το υπερπέραν και γύρω του ξαφνικά αναδύονται φουσκάλες. Ο φόβος και ο
τρόμος σε κάθε βουτιά μου στη θάλασσα. Κι αν πρόκειται για μικρό παιδί ας πούμε
ότι κάπως δικαιολογείται, αλλά εσύ που έχεις περάσει τα νήπια, γιατί
απελευθερώνεις τα ούρα σου μέσα στη θάλασσα, ενώ υπάρχουν δημόσιες τουαλέτες
τριγύρω;
Νο.3 -Ηλιοθεραπεία σώμα με σώμα
Όχι, δεν είμαι αντικοινωνική. Σε καμία
περίπτωση! Αλλά όταν έρχεσαι δίπλα μου και στήνεις όλο τον εξοπλισμό παραλίας
που πωλείται στα καταστήματα κι αράζεις ανενόχλητα, παρότι υπάρχει άπλετος
ελεύθερος χώρος τριγύρω, περιμένεις να μην εκνευριστώ;
Νο.4 -Φύκια
Ήρθε η στιγμή να το ομολογήσω: Αδυνατώ να
κολυμπήσω οπουδήποτε υπάρχουν φύκια! Με ενοχλεί όταν επιπλέουν στο νερό, αλλά
μου προκαλούν άγχος όταν υπάρχουν σε αφθονία κάτω από αυτό, κάνοντας με να
αλλάζω πορεία στη σκέψη ότι κάτι θα βγει από εκεί και θα με πάρει στο κυνήγι…
(ΕΙΡΗΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΙΔΟΥ, bovary.gr)
