«Ώρες να’ χα να σ’
ακούω…», ήταν μια αυθόρμητη πρόταση που...
έφυγε από το στόμα μου, αναγκάζοντας
την Ισμήνη να χαμογελάσει… αλλά με τη μετριοφροσύνη που την διακρίνει, έδειξε
πως ούτε καν την άγγιξε.
Γλυκύτατη στο λόγο της,
ευθύτατη και εύστοχη στις τοποθετήσεις της, ούτε μια στιγμή δεν βιάστηκε ν’
απαντήσει, όσο και αν τα ερωτήματα της άνοιγαν «πόρτες» για διαλέξεις…
Τι σας έχει
λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ανεμελιά, η άγνοια κινδύνου, το
παιχνίδι, οι μυρωδιές, οι γεύσεις, οι καθαρές εικόνες, κυρίως όμως αγαπημένα
πρόσωπα.
Ο αγαπημένος
ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ελληνική μυθολογία, ο Ηρακλής και οι
άθλοι του, τα πρώτα σκιρτήματα θαυμασμού στον αγώνα προς την ελευθερία.
Ο κάθε ήρωας
των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας; Προφανώς
συμβαίνει, ασυνείδητα ίσως, όμως κάθε βιβλίο είναι μια βαθιά εσωτερική υπόθεση,
πολύ προσωπική, κουβαλάει την αλήθεια της ψυχή σου.
Ποιο θεωρείτε
ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Μακάρι με το
χρόνο να αναπτύξω αρετές, απέχω πολύ ακόμα, ίσως λίγο καλύτερα, από τη φύση
μου, στο να ακούω τους ανθρώπους, παρά
να ακούγομαι. Δεν ξέρω αν είναι χάρισμα, είναι όμως
επιθυμία επικοινωνίας και κατανόησης με τον δικό μου τρόπο.
Ποιο είναι το
βασικό σας ελάττωμα;
Αρκετά ελαττώματα, άγχη, ανούσιες
αγωνίες, απαίδευτες κρίσεις και συμπεράσματα λανθασμένα. Τον τελευταίο καιρό
αναλογίζομαι πόσες φορές την ημέρα κρίνουμε. Ε, τις περισσότερες, έχουμε πέσει
έξω…
Την μοίρα, την
θεωρείται γραφιά της ζωής σας;
Πολλές φορές νομίζουμε πως εμείς σχεδιάζουμε
τη ζωή μας, τα βήματά μας, στην ουσία όμως μόνο τα ακολουθούμε, και ίσως τελικά αυτό που ελέγχουμε απόλυτα και
καθ’ ολοκληρία να είναι μόνο ο εσωτερικός μας κόσμος, τα συναισθήματα και οι
σκέψεις μας. Πολύ αισιόδοξο και ελπιδοφόρο,
αν αναλογιστούμε τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Ο ρόλος της μοίρας με απασχολεί και στο
τελευταίο μου μυθιστόρημα «Το Μυστικό της Πεταλούδας». Με αφετηρία τη ρήση που
έχει ειπωθεί από τόσους φιλοσόφους «από τη μοίρα του κανένας δεν ξεφεύγει» η
ιστορία αυτή μεγεθύνει τούτο ακριβώς το
σημείο : ενδεχομένως η μοίρα του ανθρώπου να είναι αμετάκλητη, είναι όμως μέσα
στα πλαίσια της ελευθερίας του, της προσωπικής του επιλογής, να απαλλαχθεί από
τα πάθη του, τα ελαττώματά του, να σπάσει το «κουκούλι» του και να πετάξει
ελεύθερος.
Πως εκδηλώνεται
την αγάπη σας;
Η αγάπη, αν υπάρχει, εκφράζεται από τον ίδιο τον τρόπο της ζωής μας, καθολικά, από
πράξεις, σκέψεις, προθέσεις, λέξεις, βλέμματα. Αγάπη, δεν είναι τα συναισθήματα
που νιώθεις για τους δικούς σου ανθρώπους, είναι η επιείκεια, η καλοσύνη, η
κατανόηση που εκδηλώνεις έξω από τους γνώριμους, οικείους κύκλους.
Η αισιοδοξία,
υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Φύσει και θέσει!
Με τι ασχολείστε
αυτό τον καιρό;
Είμαι βυθισμένη στην εποχή που
εκτυλίσσεται το νέο μου μυθιστόρημα, συγκλονισμένη από τους κύκλους που κάνει η
ιστορία και την αλλόκοτη τάση της να
επαναλαμβάνεται.
Ποια είναι η
αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύεται ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή
σας;
Αγαπημένες ταινίες, εκείνες των
παιδικών μου χρόνων, του Θ. Βέγγου, για τη συγκίνηση που γεννάει ο πολιτισμός
της ψυχής του.
Ποιο είναι το
αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Ευτυχώς δεν έχω, είμαι μάλλον
αδιάφορη και απρόσεκτη με τα αντικείμενα, ακόμα και με αγαπημένα, μια τα χάνω, μια
τα βρίσκω…
Ποια είναι η
αγαπημένης σας ατάκα;
«Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου,
είναι ο ίδιος του ο εαυτός» Από «το μυστικό της πεταλούδας»
Πως φαντάζεστε το
μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Με θλίβουν τα ΜΜΕ, με ελάχιστες
φωτεινές εξαιρέσεις, καθώς ανέκαθεν εξυπηρετούσαν παθογένειες. Ελπίζω στο
μέλλον, τα αισθητικά μας κριτήρια καθώς και ο τρόπος σκέψης που έχουμε
αναπτύξει μέσα στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, να απομονώσουν τον κιτρινισμό και
να αναδείξουν την ποιότητα.
Η εξουσία
πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Η τέχνη, από τη φύση της, δεν φιμώνεται,
είναι έκφραση απόλυτης ελευθερίας. Η εξουσία και η τέχνη είναι δυο εντελώς
διαφορετικές έννοιες, σαν σύσταση, σαν χημεία. Είναι σαν το λάδι με το
νερό. Ποτέ δεν θα έχουν καμία σχέση
μεταξύ τους.
Ποιος πιστεύετε
ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Μοιρολατρικό πολύ, ανθρώπινο όμως,
να περιμένουμε πάντα την αλλαγή από τους άλλους και ποτέ από εμάς τους ίδιους. Η
βαθύτερη επιθυμία μου πίσω από το τελευταίο μου μυθιστόρημα «Το μυστικό της
πεταλούδας», είναι ο αναγνώστης κλείνοντας το βιβλίο, να αποκτά συνείδηση της δίκης του δύναμης… να γίνει
εκείνος το φωτεινό σημείο αναφοράς που θα επηρεάσει τον εαυτό του και το
περιβάλλον του, με τις δικές του μεγάλες αποφάσεις που θα τον οδηγήσουν στη
λύτρωση, στον καλύτερο εαυτό του, μέσα από το δικό του προσωπικό ταξίδι.
Αν σας όριζαν
για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Δίκαιη κατανομή πλούτου.
Αν μια κακιά
μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Πετούμενο πουλί.
Πιστεύετε στα
όνειρα;
«Μεγάλη μαντατοφόρα του Θεού είναι η
νύχτα, καταδέξου να τ’ ακούσεις» λέει ο Καζαντζάκης για το όνειρο, μέσα στο
έργο του «Ο φτωχούλης του Θεού», συμφωνώ εν μέρει, με μέτρο και περίσκεψη.
Αν σας ζητούσε
ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Συνηθίζω να ζητώ συμβουλές εγώ από
τα παιδιά. Αν έπρεπε να δώσω, θα ήταν μόνο τούτο: «Παίξε, παίξε, παίξε…»
Η ΙΣΜΗΝΗ Χ. ΜΠΑΡΑΚΛΗ κατάγεται από το Ναύπλιο. Φοίτησε στο
St. George Commercial College και εργάστηκε επί σειρά ετών σε μεγάλη οικονομική
εφημερίδα ως υπεύθυνη Εκδηλώσεων και Συνεδρίων.
Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός παιδιού.
Γράφει για παιδιά και μεγάλους. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ είναι το έκτο κατά
σειρά βιβλίο της, και το πρώτο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
(Για
τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
