Την τελευταία του πνοή άφησε το πρωί
σήμερα ο γεννημένος στην Αθήνα στις 26 Νοεμβρίου 1927, Νίκος Φώσκολος...
Ο δημοφιλής δημιουργός σπούδασε
πολιτικές επιστήμες αλλά ήδη από ηλικία 17 ετών είχε αρχίσει να γράφει με
επιτυχία σύγχρονα αλλά και ιστορικού περιεχομένου ραδιοφωνικά δράματα. Το
ντεμπούτο του, οι «Αστυνομικές ιστορίες» υπήρξε για τρία χρόνια μπεστ σέλερ και
ακουγόταν από την πλειοψηφία των ελληνικών τρανζίστορ.
Ο Νίκος Φώσκολος είχε επίσης
εργαστεί ως δημοσιογράφος πάνω σε θέματα καλλιτεχνικού ρεπορτάζ και κριτικής
κινηματογράφου (Εμπρός, Ανεξάρτητος Τύπος). Θέατρο και κινηματογράφος μπήκαν
επαγγελματικά στην ζωή του αρχές της δεκαετίας του 1960 με το αστυνομικό δράμα
«Ο θάνατος θα ξανάρθει», μια τεράστια επιτυχία που την ίδια χρονιά (1961) έγινε
ταινία της Φίνος Φιλμ σε σκηνοθεσία Ερρίκου Θαλασσινού.
Επίσης γνωστά θεατρικά έργα του
είναι τα «Θηλιά στο σκοτάδι», «Μαρκησία του λιμανιού», «Σκέψου πριν αγαπήσεις»,
«Αρμένικο φεγγάρι» και «Μάρτυς κατηγορίας». Από τις ταινίες που ο Φώσκολος
έγραψε, «Οι Αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη και «Ο πυρετός στην άσφαλτο» του
Ντίνου Δημόπουλου απέσπασαν συνολικά έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ
τρία κρατικά βραβεία κινηματογραφίας απέσπασε το «Κοντσέρτο για πολυβόλα».
Η μεγαλύτερη ωστόσο διεθνής επιτυχία
του ήταν όταν ένα σενάριό του, γραμμένο προτού αρχίσει ο ίδιος να σκηνοθετεί
έγινε ταινία που προτάθηκε για το ξενόγλωσσο Οσκαρ: «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο
(1966 ) του Βασίλη Γεωργιάδη.
Ενα χρόνο αργότερα ο Φώσκολος άρχισε
να σκηνοθετεί για το σινεμά, ως επί το πλείστον για λογαριασμό της Φίνος Φιλμ.
Η θεματολογία του, είτε ως σκηνοθέτης είτε ως σεναριογράφος ήταν υπερβολικά
δράματα τολμηρού κοινωνικού χαρακτήρα, που μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του
1970 γίνονταν τεράστιες επιτυχίες.
Χαρακτηριστικές ταινίες του ως
σκηνοθέτης οι «Υπολοχαγός Νατάσα» (κατέχει το αναγνωρισμένο ρεκόρ εισιτηρίων
του ελληνικού κινηματογράφου όλων των εποχών με 751.177 εισιτήρια μόνο στην
Αθήνα), «Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω» (1967), «Αγάπη και αίμα» (1968), «Η
λεωφόρος του μίσους» (1968), «Ορατότις μηδέν» (1970), «Εν ονόματι του νόμου»
(1970) και η καλύτερή του ίσως, το «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» (1969)
Το 1991 στον ANTENNA έφερε στην
ελληνική μικρή οθόνη το πρώτο μεγάλης εμβέλειας καθημερινό κοινωνικό σίριαλ,
την «Λάμψη», μια ακόμη τεράστια επιτυχία που μεταδιδόταν επί 11 συνεχείς σεζόν!
(πέρασε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες το 1995). Εξίσου επιτυχημένο όμως ήταν και
το καθημερινό σίριαλ «Καλημέρα Ζωή».
Είχε λάβει διάφορες τιμητικές
διακρίσεις. Από τους Λάιονς, από πάμπολλους δήμους, από την Ακαδημία
Κορφιάτικων Βραβείων κ.α.
Η κηδεία του Νίκου Φώσκολου θα γίνει
την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου στις 14.30 από το Κοιμητήριο Ηλιούπολης… (aixmi)
