Πλάτανε γεροπλάτανε με τα πλατιά τα φύλλα
στον ίσκιο σου εκάθησα και τη δροσιά σου χάρηκα.
Πήρα μολύβι και χαρτί, να γράψω καμιά αράδα απ’ τη ζωή,
αυτή που μας κρατάει αγκαλιά και μας ταξιδεύει μακριά!
Στα φύλλα σου άπλωσα τα χαρτιά και αυτά μου είπαν μυστικά.
Μου είπαν για πλούσιους και φτωχούς, μου κάναν λόγο για πολλούς…
Αυτά στάθηκαν αφορμή να κάνω τούτη την επαφή.
Να γράφω σκέψεις και χωρατά, να ταξιδεύω καθημερινά.
Πλάτανε γεροπλάτανε με τα πλατιά τα φύλλα,
κοντά σου έπαθα πολλά και γεύτηκα αρκετή χαρά.
Με έμαθες να γλεντάω τη ζωή, να διασκεδάζω τη στιγμή,
να σε κοιτάζω εκεί ψηλά που στέκεις έτσι, επιβλητικά.
Περιηγητής Α.Ε
