Για να μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό, κάποτε η ΕΒΓΑ είχε στα ψυγεία της αυτό το παγωτό και γινότανε της γειτονιάς ο πόλεμος κάθε Κυριακή που γυρίζοντας στο σπίτι από την εκκλησία, οι γονείς, μας το έπαιρναν.
Από σήμερα όμως, ο Τζέφρι θα το πάρει μόνος του και θα το γλείφει χωρίς σταματημό μ’ αυτά που θ’ ακούει από της πλατείας το λαό.
Γιατί κουφός δεν είναι, χαμένος είναι, άτολμος και υπάλληλος αυτών που του έχουν υποσχεθεί μια θέση στη σοσιαλιστική τσουλήθρα του μέλλοντος!
Και όσο βλέπει ότι ο ένας μετά τον άλλο, μέσα από το μαντρί υψώνει τη φωνή του και λέει «δε θα φάω εγώ το ξύλο» και σκέφτεται να την κάνει, καθώς δεν ξέρει να κάνει ούτε το σταυρό του, παθαίνει τάραχο μεγάλο.
Κάτσε να δεις ότι αυτό το Λιανέϊκο θα του το ρημάξει το σπίτι… πριν αρχίσουν τα μπάνια του λαού!
Ο περίεργος
