Είναι μια έκφραση που χρησιμοποιούμε πολύ συχνά για να τονίσουμε το μέγεθος της δυστυχίας κάποιου παιδιού. Άραγε υπάρχει «κατώτερος Θεός», ή μήπως η ανθρώπινη «ανωτερότητα» μας, αρέσκεται σαν αυτόν τον όρο;
Σήμερα, παγκοσμίως 246 εκατομμύρια παιδιά (ένα στα έξι), εργάζονται σε ασχολίες που καταστρέφουν την ψυχική, την σωματική και την συναισθηματική τους ανάπτυξη.
Από αυτά, 2,5 εκατομμύρια ζουν στις ανεπτυγμένες οικονομικές χώρες. Περισσότερα από 73 εκατομμύρια εργαζόμενα παιδιά έχουν ηλικία κάτω από δέκα ετών. Κάθε χρόνο, 22 χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν σε εργατικά ατυχήματα.
Πιο συγκεκριμένα, στην Αφρική, στις μισές χώρες της, τα κορίτσια ηλικίας 13 ετών, πωλούνται σαν «νύφες κατά παραγγελία», ή εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί χωρίς να πηγαίνουν σχολείο και ως «κερασάκια στην τούρτα» ικανοποιούν τις ανώμαλες σεξουαλικές ορέξεις των εργοδοτών τους.
Στην Ελλάδα τώρα, 50.000 ανήλικα παιδιά δουλεύουν σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες, ενώ κάθε χρόνο 10.000 παιδιά εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και χάνουν το δικαίωμά τους σ' ένα μέλλον ίσων ευκαιριών.
Τα παιδιά αυτά, φυσικό είναι να στερούνται βασικών δικαιωμάτων τους, όπως το δικαίωμα στην εκπαίδευση και στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, το δικαίωμα στη παροχή στέγης και περίθαλψης. Το δικαίωμά τους να εργάζονται μόνο τόσες ώρες όσες επιτρέπει η ηλικία τους, το δικαίωμα στο παιχνίδι και τη συναναστροφή με την οικογένεια και τα άλλα παιδιά.
Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού, εκτός από θύματα εκμετάλλευσης είναι και θύματα της δικής μας αδράνειας, απάθειας και αδιαφορίας. Με αφορμή την Παγκόσμια Ήμέρα Κατά της Παιδικής Εργασίας, στις 12 του μήνα, θα ήθελα να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά και να τ’ αντιμετωπίσουμε σαν τα δικά μας.
Αυτό το φαινόμενο μπορεί, αλλά και πρέπει να σταματήσει, με την βοήθεια και την πρωτοβουλία όλων μας.
Αντί λοιπόν, να τους δίνεται χρήματα, μπορείτε να τους προσφέρεται κάτι να φάνε ή να πιούνε. Αν πέσετε στην παγίδα να τους δώσετε έστω και ένα λεπτό, είναι σαν να στηρίζεται μόνο αυτούς που τα εκμεταλλεύονται, ενισχύοντας παράλληλα και το φαινόμενο.
Ίσως χρειάζονται ρούχα ή παπούτσια, που μπορείτε να τους δώσετε από τα δικά σας παιδιά.
Ας δείξουμε το ενδιαφέρον, την αγάπη και την φροντίδα μας, σ’ αυτά τα παιδιά, γιατί πραγματικά είναι κάτι που τους λείπει πολύ.
Καλλιόπη Γραμμένου
Παιδαγωγός-Δημοσιογράφος
