Έρευνα: Η τεκίλα μπορεί να συμβάλει στην καταπολέμηση της οστεοπόρωσης

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια...

και διαπιστώθηκε ότι όσα είχαν τροφοδοτηθεί από τα σάκχαρα της αγαύης (το φυτό που παρασκευάζεται η τεκίλα), δημιούργησαν σχεδόν 50% περισσότερη πρωτεΐνη οστεοκαλσίνης

Μπορεί όλοι να γνωρίζουμε ότι το αλκοόλ είναι ιδιαίτερα επιβλαβές για την υγεία μας, όμως μία πρόσφατη έρευνα έρχεται για να μας αποδείξει ότι η κατανάλωση τεκίλας μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά σημαντική στην υγεία μας, καθώς μπορεί να συμβάλει στην καλή υγεία των οστών μας.

Σύμφωνα με την έρευνα, λοιπόν, ένα σφηνάκι τεκίλα θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην ενδυνάμωση των οστών μας αλλά και στην καταπολέμηση της οστεοπόρωσης. 

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι ουσίες που προέρχονται από το φυτό που παρασκευάζεται η τεκίλα (μπλε αγαύη) μπορούν να βοηθήσουν στην αύξηση των επιπέδων ασβεστίου και μαγνησίου, μέταλλα που βοηθούν στη διατήρηση ισχυρών οστών.

Η μελέτη διαπίστωσε, επίσης, ότι τα σάκχαρα από την τεκίλα θα μπορούσαν, ακόμη και να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης, μιας σοβαρής πάθησης που προκαλείται από την αποδυνάμωση των οστών.

Ο Dr. Mercedes López  επικεφαλής του έργου του Κέντρου Έρευνας και Ανώτερων Σπουδών στο Μεξικό, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η κατανάλωση φρουκτανίων που εμπεριέχονται στην αγαύη, σε συνεργασία με τα μικρορυβιοτικά, συμβάλουν στο σχηματισμό νέου οστού, ακόμη και όταν υπάρχει οστεοπόρωση».

Οι ερευνητές προκειμένου να καταλήξουν σε συμπεράσματα, διεξήγαγαν πειράματα σε ποντίκια.

Οι ίδιοι προχώρησαν στην αφαίρεση των ωοθηκών από τα θηλυκά ποντίκια, προκειμένου να προκληθεί οστεοπόρωση. Έπειτα τροφοδότησαν τα ποντίκια με σάκχαρα από το φυτό που παρασκευάζεται η τεκίλα.

 Οκτώ εβδομάδες αργότερα, ελήφθησαν τα δείγματα οστών προκειμένου να μετρηθεί η απορρόφηση μεταλλικών στοιχείων και η οστεοκαλσίνη, μια πρωτεΐνη που υποδεικνύει την παραγωγή νέου οστού.

Ο Dr. López υποστήριξε: «Διαπιστώθηκε ότι τα ποντίκια που κατανάλωναν αυτά τα φρουκτάνια [σάκχαρα] συνέθεσαν σχεδόν 50% περισσότερη πρωτεΐνη οστεοκαλσίνης, ενώ η διάμετρος των οστών τους ήταν μεγαλύτερη σε σύγκριση με τα ποντίκια που δεν εφοδιάζονται με παράγωγα της αγαύης».

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ουσίες βοηθούν σημαντικά στην αύξηση των επιπέδων ασβεστίου, οι οποίες «ταξιδεύουν» στο παχύ έντερο, όπου αλληλεπιδρούν με βακτήρια.

Μόλις βρεθούν στο παχύ έντερο, τα σάκχαρα αγαύης μπορούν να «αιχμαλωτίσουν» τα μόρια ασβεστίου και μαγνησίου και να τα μεταφέρουν μέσω των κυττάρων του σώματος.

«Με αυτόν τον τρόπο, έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε τις θρεπτικές ουσίες που δεν ήταν πλέον διαθέσιμες στο σώμα», δηλώνει ο Dr. López.

Καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι, τα ευρήματα της έρευνας αυτής, παρέχουν τη δυνατότητα ανάπτυξης μιας εναλλακτικής θεραπείας της οστεοπόρωσης.

Η οστεοπόρωση είναι μία ασθένεια που πλήττει 200 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, σύμφωνα με το Διεθνές Ίδρυμα για την Οστεοπόρωση.
Παρόλο που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, μπορεί να εμφανιστεί και σε νεότερες γυναίκες αλλά και σε άνδρες.
Μια στις τρεις γυναίκες και ένας στους 12 άνδρες ασθενεί κάποια στιγμή στη ζωή του από οστεοπόρωση.

Οι ερευνητές ελπίζουν να πραγματοποιήσουν κλινικές μελέτες για να αποδείξουν ότι τα σάκχαρα αγαύης, τελικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως θεραπεία... (protothema.gr)