Η Σοφία Κλιάνη απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!

«Μια φορά κι έναν καιρό…», ήρθε στην αυλή μας...
η Σοφία για να μιλήσουμε για όλα εκείνα τα μηνύματα που με όμορφο τρόπο μεταφέρει μέσα από «Το μηδέν μασκαρεμένο έχει μυστικό κρυμμένο»… στα παιδιά μας.

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

To ποδήλατο και η ανεμελιά!

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Η Σύνθια, ο παπαγάλος του Ευγένιου Τριβιζά.

Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;

Ή ιστορία έχει δείξει πως ναι!

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Δεν ξέρω αν είναι «Θείο δώρο» αλλά σίγουρα με βοηθά πολύ το ότι μπορώ να προσαρμοστώ εύκολα.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Είμαι τρομερά αναβλητική…

Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;

Θα της έλεγα ένα παραμυθάκι.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;

Όπως της αξίζει: με κάθε τρόπο!

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Φυσικά και υπάρχει!

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;

Με τόσα πολλά! Αλλά βασική μου προτεραιότητα είναι τα δύο μου παιδιά.

Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;

Την όρεξή μου να αφιερώνομαι σε ό,τι αγαπάω βαθιά

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;

Αυτή που έπαιζε η γιαγιά μου: Τζιπ, περίπτερο κι αγάπη. Την έβλεπα παιδί και καμάρωνα τόσο πολύ για εκείνη!

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Έχω πάντα στην τσέπη μου ένα μικροσκοπικό, αόρατο αερόστατο.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

Μια φορά κι έναν καιρό…

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;

Σκοτεινό.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Η ερώτηση αυτή δεν μπορεί να απαντηθεί εύκολα, ωστόσο το αισιόδοξο μήνυμα που υπάρχει είναι ότι οι τέχνες τελικά βρίσκουν τον τρόπο να «ακουστούν».

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;

Ίσως άκουσε τα λάθος παραμύθια όταν ήταν παιδί.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Να μπορούμε να γυρίζουμε το χρόνο πίσω τουλάχιστον τρεις φορές στη ζωή μας.

Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;

Την ευκολία με την οποία αλλάζουν τα δεδομένα

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Θαλασσοπούλι

Πιστεύετε στα όνειρα;

Αν δεν πίστευα πώς θα τα κυνηγούσα;

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Να μη ζητάει συμβουλές από μεγάλους!

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1984, μα δε μεγάλωσα εκεί. Έζησα αρκετά χρόνια στην Πτολεμαΐδα, αλλά ούτε εκεί μεγάλωσα. Η ερώτηση που με προβλημάτιζε ήταν ανέκαθεν μία: "Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;" Ψάχνοντας να βρω απάντηση, ξεκίνησα ένα οδοιπορικό με πρώτη στάση το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης.

Κάπου εκεί συναντήθηκα με τα παραμύθια, που με παρέσυραν στον κόσμο της αφήγησης, παρακολούθησα μαθήματα σε πειραματικό θεατρικό εργαστήρι, συστήθηκα με τη δραματοθεραπεία, έκανα μαθήματα νοηματικής, έφτιαξα του κόσμου τις χειροτεχνίες, προσπάθησα να μάθω ντραμς, έμαθα να στριμώχνω τις θετικές επιστήμες σε μια τόση δα τάξη νηπιαγωγείου, εκπαιδεύτηκα για να συντονίζω ομάδες σε Σχολές Γονέων και ουφ... τώρα πια ξέρω: Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω μικρή!

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)