Ενθουσιώδεις και ευχάριστη στο λόγο της, η Ξανθή...
όταν
ήρθε στην αυλή μας… μας είπε πάρα πολύ ωραία πράγματα, με χαρακτηριστικό αυτό
που ακολουθεί: «Αν οι άνθρωποι υπάρξουν χωρίς
όνειρα τότε απλά δεν θα υπάρξει αύριο για κανέναν»
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Πολλά. Από γεγονότα, ανθρώπους, χαρές, καβγάδες,
μέχρι και η απλή ροή μιας οποιασδήποτε Δευτέρας
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ένα ποντικάκι το οποίο ήταν ο ήρωας ενός παραμυθιού
που είχε σκαρφιστεί η γιαγιά μου και μου το έλεγε ξανά και ξανά αλλά κάθε φορά
με κάποια παραλλαγή. Ακόμα τον αγαπώ γιατί ήταν παραμυθένιος και ήταν της
γιαγιάς μου
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;
Ε, ναι. Το έχω κάνει πάρα πολλές φορές ήδη και θα
το κάνω κι άλλες τόσες στο μέλλον. Η πίκρα δεν μου αρέσει ως γεύση, οπότε
προσπαθώ να μην την κρατάω, να μη μου μένει.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Δεν έχω Θείο δώρο στον χαρακτήρα μου. Θεωρώ όμως Θείο δώρο την οικογένειά μου
επειδή μου διαμόρφωσε αυτόν τον χαρακτήρα που έχω.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Μμμμ... ποιό να διαλέξω...? Μεγάλη η λίστα, πόσο
χρόνο έχετε στη διάθεσή σας ?
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Δεν έχω ιδέα ! Ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να βρω
τρόπο, αν όμως γίνει, τότε θα αυτοσχεδιάσω
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;
Νοιάζομαι αυτούς που αγαπάω, τους φροντίζω,
προβληματίζομαι για λογαριασμό τους, τους μαγειρεύω, μιλάω μαζί τους, γελάω
παρέα με αυτούς, εκφράζω κι εκφράζομαι. Γενικά «είμαι παρούσα». Κάπως έτσι.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Εννοείται ! Δεν γίνεται να υπάρχω χωρίς αυτή
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Σε αυτή τη φάση κάνω τις διορθώσεις μιας ακόμη
ιστορίας που έγραψα και που ελπίζω να αρέσει το ίδιο και να εκδοθεί κι αυτή.
Φυσικά ασχολούμαι πάντα με την ψυχοθεραπεία ενηλίκων (αρκετά χρόνια πλέον),
ούσα ψυχολόγος/ψυχοθεραπεύτρια. Είναι το βασικό μου επάγγελμα άλλωστε. Επιπλέον,
αυτές τις μέρες ασχολούμαι ενεργά με την προετοιμασία συγκεκριμένων δράσεων για
παιδιά και ενήλικες, που θα ξεκινήσουν τώρα το Ιούνιο. Πρόκειται για μια
υπόθεση της ομάδας «Θεραπαίζω», της οποίας είμαι μέλος. Τα υπόλοιπα μέλη είναι
παιδιά των τεχνών, του θεάτρου και της μουσικής δηλαδή. Μια πολύ ωραία
προσπάθεια που την απολαμβάνουμε όλοι οι συμμετέχοντες
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Τα συναισθήματα μου
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Δεν έχω μία αγαπημένη, τις λατρεύω όλες.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω, δεν είχα ποτέ με αυτή την έννοια. Έχω
πολλά αγαπημένα αντικείμενα αλλά δεν έχω «γούρια»
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
«Ψυχραιμία,
όλα θα γίνουν»
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Δύσκολο. Έχουν πάρει περίεργη τροπή, σχεδόν επικίνδυνη
κλίση θα έλεγα. Δεν θέλω να φαντάζομαι αυτό που νομίζω πως ήδη χτυπάει την
πόρτα τους. Και δεν φταίει μόνο η κρίση. Είναι κάτι που ξεκίνησε πολύ πριν και είναι
κάτι που με στεναχωρεί για πολλούς λόγους.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις
στηρίξει;
Σαφώς από ανικανότητα. Σαφέστατα από φόβο και φυσικά από άγνοια. Το κακό είναι πως οτιδήποτε νιώθει ανίκανη να
διαχειριστεί η εξουσία (όποιας μορφής), της προκαλεί μεγάλο φόβο και εξ αιτίας
αυτού το φιμώνει επειδή δεν ξέρει τι άλλο να κάνει. Κάτι σαν αυτό που λέμε απλοϊκά
«πονάει χέρι, κόβει χέρι». Και το δυστυχές είναι ότι τις βλέπει σαν εχθρό ενώ
θα έπρεπε να είναι σύμμαχοι της
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα
χέρια των άλλων;
Λίγο η χαμηλή αυτοεκτίμηση? Λίγο η έλλειψη
εμπιστοσύνης στην ευφυΐα του και τις ικανότητές του? Λίγο η πεποίθηση, σχεδόν
απόφαση, ότι «έτσι κι αλλιώς εμείς δεν έχουμε ελπίδα»? Λίγο η διάθεσή μας τα
προηγούμενα χρόνια, «προ κρίσης», για πρόσκαιρη καλοπέραση? Δεν είμαι σίγουρη,
δεν έχω αποφασίσει
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε
εφαρμογή;
Κάτι που θα αφορούσε το υπουργείο παιδείας: να υπάρχει και στα 6 βασικά χρόνια της
φοίτησης στα σχολεία υποχρεωτικό μάθημα/εκπαίδευση με θέμα «τι σημαίνει ψηφίζω, ασκώ εκλογικό δικαίωμα». Στα 18 μας έχουμε δικαίωμα να ψηφίσουμε αλλά δεν
έχουμε ιδέα τι να το κάνουμε αυτό το δικαίωμα και ακόμα χειρότερα δεν ξέρουμε
τη δύναμη που έχει αυτό το δικαίωμα: μπορεί να σώσει ή μπορεί να καταστρέψει. Και
ενώ μας έχουν αφήσει απαίδευτους ως προς αυτό, την ίδια ώρα καλούμαστε να επιλέξουμε
τους ανθρώπους που θα ορίσουν το μέλλον μας.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Τον παρορμητισμός. Χαίρομαι απίστευτα τους
αυθόρμητους ανθρώπους αλλά τρέμω τους παρορμητικούς.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Εεεε, εσείς τι φαντάζεστε? Σκύλος βέβαια !!!
Πιστεύετε στα όνειρα;
Με όλη μου την ψυχή. Τα όνειρα μας κάνουν να
ξυπνάμε κάθε μέρα και να θέλουμε να ζήσουμε.
Αν οι άνθρωποι υπάρξουν χωρίς όνειρα τότε απλά δεν θα υπάρξει αύριο για
κανέναν.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Εν ολίγοις να μάθει να δίνει απλόχερα και να
δέχεται απλόχερα: συναισθήματα, ιδέες, βοήθεια, λόγια, πράξεις, τα πάντα.
Η
Ξανθή Μαντέλα σπούδασε Ψυχολογία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και εδώ και
πολλά χρόνια κάνει ψυχοθεραπεία στους μεγάλους. Πριν κάμποσο καιρό, άρχισε να
γράφει ιστορίες για τους νεότερους. Η ψυχοθεραπεία είναι η δουλειά της. Η
συγγραφή βιβλίων είναι τα ταξίδια της στις ηλικίες εκείνες που για την ίδια
είναι παρελθόν, όμως της λείπουν πολύ!
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο
Ανδριά)
