Αποδεχόμενος την πρόσκλησή μας ο
Γιάννης, ήρθε...
στην αυλή μας λίγο μετά τις ημέρες των εορτών, ώστε να μας «επιτρέψει»
να φωτογραφίσουμε τη φιλοσοφία του, αλλά και τον τρόπο σκέψης ενός ανθρώπου που
λατρεύει τις τέχνες και αυτό το καταθέτει μέσα από τις δράσεις του…
Τι σας έχει
λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η αθωότητα της
παιδικής ηλικίας
Ο αγαπημένος
ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Δεν έχω αγαπημένο
ήρωα από κάποιο παραμύθι.
Ο κάθε ήρωας
των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Κάθε ήρωας έχει
στοιχεία του συγγραφέα. Έστω και ασυνείδητα περνάνε στοιχεία του χαρακτήρα του,
των θέλω του, των απόψεων του. Το βιβλίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις
σκέψεις του γράφοντος όποτε περιέχει κάτι από αυτόν.
Ποιο θεωρείτε
ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Δεν πιστεύω στα
Θεία δώρα. Ό,τι έχει ο χαρακτήρας μου το ‘χω «χτίσει». Με τα λάθη μου, με τις
επιλογές μου. Θα μπορούσα να θεωρήσω ως καλό στοιχείο του χαρακτήρα μου την
αυθεντικότητα που νομίζω πως έχω.
Ποιο είναι το
βασικό σας ελάττωμα;
Δεν ξέρω ποιο
είναι το βασικό… πολλά έχω…
Την μοίρα, την
θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Όχι ιδιαίτερα.
Έμαθα να χτίζω μόνος μου, να ξεκινάω από το μηδέν και να προσπαθώ να κάνω
πράγματα. Τα μόνα που δεν μπορεί ένας άνθρωπος να καθορίσει είναι η γέννηση του
κι ο θάνατος του.
Πως εκδηλώνετε
την αγάπη σας;
Ποικιλοτρόπως.
Ανάλογα την περίσταση!
Η αισιοδοξία,
υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Αυτή η λέξη
κυριαρχεί στο λεξικό της ζωής μου! Χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε, να
απολαύσουμε τις χαρές της ζωής. Απλά δεν θα είχε νόημα η παρουσία μας στον
κόσμο αυτό.
Με τι ασχολείστε
αυτό τον καιρό;
Με την δουλειά μου κατά κύριο λόγο.
Επιπλέον με, την φωτογραφία, το θέατρο, το Blog (culturagenda.blogspot.gr) το οποίο έχω φτιάξει με τον Κωστή Αποστολόπουλο.
Επίσης προσπαθώ να ολοκληρώσω μια συλλογή διηγημάτων και έχω ξεκινήσει ένα
μυθιστόρημα.
Ποια είναι η
αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή
σας;
Πολλές είναι οι
αγαπημένες ελληνικές ταινίες, κυρίως από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Μια
ταινία σύγχρονη που θεωρώ πως με αντιπροσωπεύει είναι η «Πολίτικη κουζίνα».
Ποιο είναι το
αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω
αγαπημένο αντικείμενο. Προτιμώ τα αγαπημένα «υποκείμενα»
Ποια είναι η
αγαπημένης σας ατάκα;
Τά ἀγαθά
κόποις κτῶνται
Πως φαντάζεστε το
μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Τα ΜΜΕ είναι
απαραίτητα στοιχεία του συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε. Εξυπηρετούν τους
σκοπούς του οπότε πάντα θα υπάρχουν. Μπορεί να μην είναι με τη μορφή που τα
έχουμε συνηθίσει (εφημερίδα, ραδιόφωνο κτλ) αλλά θα υπάρχουν. Πώς αλλιώς θα
χαλιναγωγηθεί η μάζα; Τα μέσα ΜΑΖΙΚΗΣ ενημέρωσης ακριβώς αυτό τον ρόλο παίζουν.
Δημιουργούν πρότυπα, στερεότυπα τα οποία έχουν κάποιο σκοπό. Κατανάλωση, πολιτική
χειραγώγηση. Είναι τυχαίο που από τα μέσα λείπει η τέχνη;
Η εξουσία
πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Η τέχνη είναι
εξ ορισμού αντιεξουσιαστική. Η Τέχνη που σέβεται τον εαυτό της. Σκοπός της
είναι η αφύπνιση του ανθρώπου, η εξύψωση του πνευματικού του επιπέδου. Η κάθε
μορφής εξουσία χρειάζεται ανθρώπους που θα δέχονται άκριτα τις προσταγές της.
Συνεπώς η εξουσία φοβάται την τέχνη. Για
αυτό και καμία μορφή εξουσίας δεν στηρίζει την τέχνη γενικώς παρά μόνο αυτήν
που την εξυπηρετεί.
Ποιος πιστεύετε
ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Δεν είναι
γνώρισμα μόνο των Ελλήνων. Ο άνθρωπος πάντα άφηνε κάποιον άλλο να καθορίζει την
τύχη του. Ίσως από φόβο να το κάνει. Από φόβο μπροστά στο άγνωστο.
Αν σας όριζαν
για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Αρκετούς νόμους έχουμε σε εφαρμογή.
Θα προτιμούσα να καταργήσω νόμους.
Αν μια κακιά
μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Κανένα…
Πιστεύετε στα
όνειρα;
Πιστεύω στα
όνειρα… δεν θα θεωρώ απατηλά!
Αν σας ζητούσε
ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Ζήσε! Την κάθε
στιγμή. Απόλαυσε αυτό το φωτεινό ταξίδι
που λέγεται ζωή. Θα έχει πίκρες και χαρές. Μην φοβηθείς να ζήσεις! Και να
ερωτευθείς!
Γεννήθηκα στο Μόναχο
της Γερμανίας και μεγάλωσα στη
Ζαχάρω. Είμαι λογιστής –Φοροτεχνικός ελεύθερος επαγγελματίας με μεταπτυχιακή εξειδίκευση στο φορολογικό
δίκαιο από κέντρο οικονομικής έρευνας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και τελειόφοιτος στο μεταπτυχιακό του
ΑΤΕΙ Πειραιά με αντικείμενο «Λογιστική & Χρηματοοικονομική» και ειδίκευση
στα χρηματοοικονομικά.
Το
πρώτο μου διήγημα «Το χρώμα του έρωτα» δημοσιεύτηκε τον Φεβρουαρίου του 1996
στο λογοτεχνικό περιοδικό «Ύφος».
Τον
Ιούνιο του 2016 κυκλοφόρησε η πρώτη μου νουβέλα με τίτλο «Όνειρο… απατηλό» από
τις εκδόσεις Όστρια.
Ασχολούμαι
με τη Φωτογραφία και τελευταία με τη φωτογράφιση θεατρικών παραστάσεων.
(Για
τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
