Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017

Ο Δημήτρης Σίμος, γράφει στη γραφομηχανή… για «Τα Βατράχια»


«Πόσο εύκολο είναι να αποκαλύψεις την αλήθεια σε μια...
κλειστή κοινωνία;» αναρωτήθηκα όταν πήρα στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, με το συγγραφέα να έρχεται και να μας δίνει τις κατάλληλες απαντήσεις…  

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με απίστευτη πλοκή που σε καθηλώνει! Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε μ’ αυτό το είδος και πόσο εύκολο ήταν να «κολυμπήσετε» στα βαθιά νερά της καταιγιστικής δράσης;
Για μένα, όσο απόλυτο και αν ακούγεται αυτό, δεν υπάρχει άλλο είδος. Η αστυνομική λογοτεχνία, στα κατάλληλα χέρια, γίνεται το καλύτερο μέσο για να αποθανατίσεις την κοινωνία που σε προβληματίζει, να υπερασπιστείς τις αρχές σου και να φωτίσεις, διακριτικά και έξυπνα τα κακώς κείμενα. Το αστυνομικό μυθιστόρημα τολμώ να πω, πως είναι μια από τις δυσκολότερες κατηγορίες λογοτεχνίας, γιατί πέρα από το λογοτεχνικό κομμάτι απαιτεί μια έξυπνη πλοκή, όπου θα κλιμακώνεται σελίδα με την σελίδα με έξυπνο τρόπο, αλλά χωρίς εξυπνάδες.

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει έναν «χαρισματικό» δημιουργό. Το είχατε «φανταστεί» αυτό, όταν το γράφατε;
Κάθε βιβλίο έχει το αστέρι του. Τα Βατράχια, διέθεταν ένα αστέρι περισσότερο φωτεινό από ότι μπορούσα να  φανταστώ!

Θα σας ήταν εύκολο να μας μεταφέρετε στο κλίμα της ιστορίας που περιγράφετε, δίνοντάς μας το στίγμα… μέσα από ένα μικρό δείγμα, σαν περίληψη.
Με αφετηρία τη δολοφονία μιας μαθήτριας δεκατεσσάρων ετών, κόρης ενός επιφανούς επιχειρηματία της Χαλκίδας, ξετυλίγεται το κουβάρι μιας αστυνομικής  ιστορίας που απλώνει τα πλοκάμια της και τυλίγει ασφυκτικά τον αστυνόμο Καπετάνο μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε. Το θύμα, ένα κορίτσι ντυμένο συνέχεια στα μαύρα με μόνη παρέα την μουσική της, περιθωριοποιημένη από φίλους και συμμαθητές, ανασύρεται νεκρή από την θάλασσα, φορώντας μόνο τα εσώρουχα. Παράλληλα, αποτυπώνονται στο χαρτί κομμάτια της παιδικής ηλικίας δυο παιδιών από το μακρινό παρελθόν, προσθέτοντας μυστήριο και σασπένς στην εξέλιξη της πλοκής. Ίντριγκες, εκφοβισμοί, κυκλώματα, σιωπές, αποπροσανατολίζουν διαρκώς τις έρευνες και δίνουν τη δυνατότητα στον πραγματικό ένοχο να ξεφεύγει. Πόσο εύκολο είναι να αποκαλύψεις την αλήθεια σε μια κλειστή κοινωνία;

Το σκηνικό δράσης, εκτός Αθηνών. Είναι μέρος του «σεναρίου» ή σας εξυπηρετούσαν οι φυσικοί χώροι της Χαλκίδας;
Η ομορφιά της φύσης, καθώς και ο χειμώνας στην επαρχία γενούν από μόνα τους περισσότερο ενδιαφέρον από τις γκρίζες πολυκατοικίες της Αθήνας, σε επίπεδο ατμόσφαιρας. Σε επίπεδο δραματουργίας  τώρα, οι μικρές κοινωνίας εντείνουν το δράμα γιατί τα συναισθήματα  βγαίνουν πιο  ανθρώπινα, ξέρουν τον γείτονα, που λέω εγώ -και την ιστορία του. 

Ο αστυνόμος Καπετάνιος είναι «φυσικό» πρόσωπο της φαντασίας σας ή δημιούργημα των αναγκών του βιβλίου;
Ο ήρωας είναι ένα μη υπαρκτό πρόσωπο -που κουβαλάει πολλά κουσούρια από πολλά υπαρκτά πρόσωπα!!!

Ένα βιβλίο, που προβληματίζει, μα και πληροφορεί. Πιστεύετε πως θα ευαισθητοποιήσει αυτόν που θα το διαβάσει;
Ελπίζω. Σίγουρα θα δώσει μια άλλη ερμηνεία στο παραμύθι του Βατράχου και της Βασίλισσας.

Τι θα λέγατε σ’ έναν αναγνώστη ώστε να τον προτρέψετε να αγοράσει και να διαβάσει αυτό το βιβλίο και για ποιο λόγο;
Την καλύτερη προτροπή, την δίνουν οι μέχρι τώρα αναγνώστες του ή αλλιώς www. Goodreads.com


Παύλος Ανδριάς, για τον aylogyros news