Η Τζένη Μανάκη απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!

Με μια διάθεση για καλή κουβέντα ήρθε η Τζένη στην αυλή μας για να μιλήσουμε...

μα και να μας πει για όλα εκείνα που τη «συνοδεύουν» στη συγγραφική διαδρομή της…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Η αθωότητα με την οποία έβλεπα την πραγματικότητα.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Ο Φιλέας Φόγκ από το '' Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες '' του Βέρν. Μου  άρεσαν πάντα τα ταξίδια, η επαφή με ανθρώπους άλλων πολιτισμών, έτσι  τώρα ταξιδεύω τους ήρωες των βιβλίων μου σε διάφορους τόπους  και μαζί μ΄αυτούς ταξιδεύω νοερά κι εγώ.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;

Ναι. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει γενικά με όλους τους συγγραφείς. Μάλιστα μερικές φορές  εκπλήσσομαι,  όταν διαπιστώνω ότι θα έκανα τις ίδιες σκέψεις με έναν ''κακό'' ήρωα σε ανάλογη περίπτωση. 

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Το ότι μπορώ να δημιουργήσω  κάτι από το τίποτα. Έχω μία φυσική ευχέρεια σ΄ αυτό, κυρίως στα πρακτικά πράγματα. Νομίζω επίσης ότι είμαι αρκετά γενναιόδωρη, δοτική, κι αυτό μου αρέσει.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Η αφηρημάδα. Φεύγει συχνά το μυαλό σε σκέψεις πέρα από τις τρέχουσες,  έτσι γίνομαι αρκετές φορές κακή ακροάτρια, χωρίς κακή πρόθεση. 

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;

Πιστεύω ότι είμαστε το σύνολο των επιλογών μας. Δεν μπορώ όμως να παραβλέψω το στοιχείο της τυχαιότητας που ενδέχεται να αλλάξει την πορεία της ζωής .

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;

Με γενναιοδωρία  δοσίματος ψυχής, τρυφερότητα, συμπαράσταση όταν χρειαστεί, και συγχώρεση  ακόμη κι αν πρόκειται  για μεγάλη προδοσία… αυτό το τελευταίο μου παίρνει κάποιο χρόνο.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Ναι, παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες  διατηρώ πάντα, ακόμη και την παράλογη ελπίδα , ότι κάτι μπορώ ν’ αλλάξω,  για το καλύτερο.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;

Γράφω ένα νέο μυθιστόρημα. Παράλληλα γράφω διηγήματα και τις απόψεις μου για βιβλία που διαβάζω, που δημοσιεύονται στο λογοτεχνικό περιοδικό  Fractal, στη συντακτική ομάδα του οποίου ανήκω. Επίσης δημοσιεύω διάφορα κείμενα μου, στο ηλεκτρονικό περιοδικό ThinkFree.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;

Δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ''αγαπημένη'' ούτε '' συνοδοιπόρο'' κάποια  ελληνική ταινία, χωρίς να υποβιβάζω τον ρόλο τους σαν ηθογραφίες κάποιας εποχής.  Κάποιες σύγχρονες ταινίες που πραγματικά αγάπησα και με επηρέασαν είναι '' Σφραγισμένα χείλη '' από το θαυμάσιο βιβλίο του Σλίνκ με τίτλο '' Διαβάζοντας τη Χάνα'', που σαν κυρίαρχο θέμα, πέρα από το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται το στόρυ, θέτει το θέμα της  αξίας της ανάγνωσης .Μία άλλη ταινία είναι '' Οι ζωές των άλλων'',  όπου κυριαρχεί το ζήτημα της ''ελευθερίας '' του ανθρώπου σε ανελεύθερα καθεστώτα και η μεταμέλεια  αυτού που την καταπάτησε. 

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Δένομαι με ανθρώπους, δεν δένομαι ιδιαίτερα με αντικείμενα, ούτε πιστεύω στο ''γούρι''. Πάντως δεν θέλω να μου πάθει κακό ο υπολογιστής μου, μάλλον τον αγαπώ!

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

'' Και μαθαίνεις, όσα μπορείς ν’ αντέξεις '', από το εξαιρετικό ποίημα του Μπόρχες '' Μαθαίνεις''.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;

Η κρίση των ΜΜΕ έχει μακρύτερη ιστορία από την κρίση που βιώνουμε. Σήμερα έχει φθάσει σ’ ένα σημείο επιθανάτιου ρόγχου αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη ότι  θα υπάρξει ανάκαμψη. Θα βρεθούν  οι άνθρωποι εκείνοι που αφού μάθουν από τα λάθη, αφού λάβουν υπόψη τις αιτίες που δημιούργησαν την κατάσταση, θα δώσουν νέα πνοή αναγέννησης τόσο στον έντυπο όσο στον ηλεκτρονικό και τηλεοπτικό τύπο. Η δημοσιογραφία δεν θα πεθάνει, η πληροφορία είναι ανθρώπινη ανάγκη, αρκεί να εξαφανισθούν αυτοί οι ανάξιοι, που συμβάλλουν στην μακρόχρονή της ασθένεια.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Στην περίπτωσή μας, νομίζω ότι συμβαίνουν και τα δύο. Υπάρχει και ο τρίτος παράγων της πελατειακής επιλογής, που έχει βαθιές ρίζες και είναι πάντα ζωντανός. Δυστυχώς, ο πολιτισμός, που θα έπρεπε να είναι το κύριο εμπορεύσιμο ''προϊόν''  της χώρας μας , παραμελείται επικινδύνως . Η οικονομική κρίση είναι το έσχατο λάκτισμα, που όμως δεν θα κατορθώσει να τον σκοτώσει. Ευτυχώς έστω και μεμονωμένες με ιδιωτική πρωτοβουλία  ''φωνές'' κατορθώνουν να ξεπεράσουν τα σύνορα της χώρας και να έχουν παγκόσμια απήχηση.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;

Η έλλειψη μακροχρόνιου  προγραμματισμού και η έλλειψη συνέπειας, πέρα από την τάση διαφθοράς πολιτικών και πολιτών. Ταλέντα σε όλους τους τομείς χάνονται εξαιτίας κυρίως μιας πολιτείας  που αρνείται επιμόνως να εκσυγχρονισθεί. Η ξύλινη γλώσσα των πολιτικών ακόμη και σήμερα που η χώρα βυθίζεται, ζει και βασιλεύει και περιέργως έχει και οπαδούς. Θα πρέπει να προσθέσω και την έλλειψη ορθής κρίσης μεγάλου μέρους των πολιτών που αρνούνται να δουν πέρα από το προσωπικό τους συμφέρον,  που το ''κατοχυρώνει'' ο εκάστοτε ''φίλος'' βουλευτής. Η αποτυχία της συνταγής είναι βέβαιη,  όπως κατέδειξε η Ιστορία μας,   και σ’ αυτό το σημείο ακριβώς αρχίζει η εμπλοκή των ''άλλων'' .

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Η αλήθεια είναι ότι απαιτούνται πολλά νομοθετήματα  για να διορθωθεί η κατάσταση, κυρίως σε θέματα παιδείας, υγείας και εξωτερικής πολιτικής. Ως προτεραιότητα θα έθετα το θέμα πολύ αυστηρών ποινών για όσους προκαλούν  οποιαδήποτε μορφής βλάβη στα παιδιά. Τα παιδιά είναι το μέλλον αυτού του τόπου που έχει ανάγκη από  ''υγιείς'' πολίτες, όσο ποτέ άλλοτε.

Αν μια κακιά μάγισσα σας έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Χελιδόνι. Να πετώ πάντα σε αναζήτηση της Άνοιξης.

Πιστεύετε στα όνειρα;

Αν εννοείται τα ενύπνια, όχι. Δεν ορκίζομαι όμως ότι ένα κακό όνειρο δεν μ’ επηρεάζει αρνητικά, ωστόσο προσπαθώ με τον ορθολογισμό να αποδιώξω τη σκέψη ότι μπορεί να βγει αληθινό.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Να πιστεύει στον εαυτό του και να προσπαθεί διαρκώς να τον βελτιώνει, κυρίως με το διάβασμα. Ν’ ανοίγει τους ορίζοντές του, και να επιμένει στους στόχους του. Θα του έλεγα και αρκετά πράγματα για την ενσυναίσθηση.

Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκα ως συντάκτρια και μεταφράστρια σε εφημερίδα και το Δημόσιο. Γνωρίζω την Αγγλική και Γαλλική γλώσσα. Ασχολήθηκα με πολιτιστικά θέματα και την ευθύνη έκδοσης συνδικαλιστικής Εφημερίδας. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο Λος Άντζελες.

Δημοσιεύω σε περιοδικά από ετών διηγήματα και κείμενα  με αφορμές που με ευαισθητοποιούν. Αγαπάω τη ζωγραφική, με έργα μου πήρα μέρος σε ομαδικές εκθέσεις. 

Το πρώτο μου μυθιστόρημα από τις εκδόσεις '' ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ'' έχει τίτλο  ''Μικρές και μεγάλες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ '', '' Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ '' είναι το δεύτερο μυθιστόρημά μου από τις εκδόσεις Όστρια.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)