Άσε
και μια ριμάδα κουβέντα να πέσει κάτω, μην ψάχνεις συνεχώς...
λόγους να
καυγαδίσεις.
Σεβάσου
τον διπλανό σου, τον υφιστάμενό σου, τη διαφορετικότητα, την αντίθετη γνώμη.
Δείξε συμπόνια στον αδύναμο, μην ακονίζεις τα νύχια σου σε κάθε ευκαιρία, μην
ορμάς να κατασπαράξεις αυτό που δεν φτάνεις ή αυτό που γεννήθηκε με λιγότερα
προνόμια από εσένα.
Γίνε άνθρωπος…
Ξεκίνα
να δίνεις, αντί να παίρνεις μόνο.
Χτυπάς
και φεύγεις, μαζεύεις και μετράς, και με τα λάφυρά σου φτιάχνεις βουνά, βουνά
που πριν το τέλος θα πέσουν και θα σε πλακώσουν.
Και
δεν είναι που δεν θα πάρεις τίποτα από όλα αυτά μαζί σου, είναι που δεν θα
νιώσεις ούτε μια φορά στη μίζερη ζωή σου, πόσο ευλογημένο συναίσθημα είναι να
δίνεις χαρά, να αγαπάς και να αγαπιέσαι.
Δείξε
λίγο φιλότιμο, λίγη μπέσα, μην είσαι αχάριστος. Μη χλευάζεις, μην ξεχνάς κατά
το δοκούν, μην πουλάς τους ανθρώπους που σε εμπιστεύτηκαν, κράτα το λόγο σου.
Πάλεψε
μια φορά και για κάποιον άλλον εκτός από τον εαυτό σου, γίνε χρήσιμος. Μη
μένεις θεατής στα γεγονότα, πάρε μέρος, πάρε θέση, κάνε ένα βήμα μπροστά, ένα
μόνο αρκεί για να κάνεις μια μικρή διαφορά.
Γίνε άνθρωπος. Μάθε πέντε
γράμματα, άνοιξε ένα βιβλίο, ρώτα για να μάθεις, ξεστραβώσου.
Τόσο,
όσο για να μπορέσεις να αποκτήσεις και να προσφέρεις με αξιοπρέπεια, όχι να
γίνεις επιστήμονας.
Μη
μένεις στα σκοτάδια, τρέξε προς το φως. Τόσο, όσο χρειάζεται ώστε όταν τα
πράγματα πηγαίνουν στραβά, να μην ξεσπάς όλα σου τα απωθημένα στη γυναίκα, στα
παιδιά σου, σε εκείνους που σε περιβάλλουν.
Προτού
σκεφτείς να απλώσεις το χέρι σου για να κάνεις κακό, ξερίζωσέ το και πέτα το
στα σκουπίδια.
Φαντάσου
τώρα, να το άπλωνες για να πιαστούν όσοι είχαν την ανάγκη του. Αυτή τη στιγμή
θα ήταν στη θέση του κι εσύ δεν θα ήσουν λειψός, ανάπηρος ψυχικά και σωματικά.
Και παιδιά, επιτέλους, μην
κάνεις παιδιά αν δεν μπορείς να τα αναθρέψεις.
Αν
δεν μπορείς να τα ταΐσεις και τα βγάζεις στους δρόμους ξυπόλητα να ζητιανεύουν
για το ψωμάκι τους. Ή για τη δόση σου, το αλκοόλ και τα τσιγάρα σου.
Σου
απαγορεύεται να λέγεσαι, και πόσο μάλλον να γίνεσαι γονιός, όταν δεν μπορείς να
μεγαλώσεις το παιδί σου όπως αρμόζει σε ένα πλάσμα αθώο και απροστάτευτο, όταν
αντί για σπίτι τού δίνεις φυλακή, αντί για χάδι ξύλο, αντί για αγάπη μίσος.
Γίνε
άνθρωπος. Πάψε να κρίνεις εκ του ασφαλούς και να υποτιμάς τους γύρω σου με τόση
ευκολία.
Δεκάρα
δεν δίνουν για το ποιος είσαι εσύ, για το τι θα έκανες εσύ, δεν είσαι αυτοί,
δεν καίγεσαι εσύ, δεν είσαι στη θέση τους.
Σε
ένα χορό που δεν έχεις χορέψει, δεν σου επιτρέπεται να μιλάς για βήματα. Μπες
και χόρεψε αν έχεις τα κότσια ή, βγάλε τους έξω από τον κύκλο αν μπορείς, μη
στέκεσαι απλώς κάνοντας υποδείξεις.
Μη
στερείς την ελπίδα, τι σου ζητάνε;
Η ελπίδα σβήνει και αυτός ο
κόσμος, αν δεν γίνεις εσύ πρώτα άνθρωπος, δεν θα αλλάξει ποτέ.
Γράφει η Σοφία Ισμήνη.
Πηγή: Photo
artist: Rachel McCampbell
