Πολλά από τα ήθη και
τα έθιμα του γάμου έρχονται από το παρελθόν...
αλλά συνεχίζονται μέχρι την εποχή
μας. Διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Υπάρχουν όμως και κάποια που ισχύουν σε κάθε
μέρος της Ελλάδος. Ένα από αυτά είναι η νύφη να να στήνει το γαμπρό στην
Εκκλησία. Είναι, όμως, ένα αθώο έθιμο;
Είναι κι αυτό μια
συνήθεια εκ μέρους ορισμένων νυφών να στήνουν το γαμπρό στην Εκκλησία. Η
αναμονή αυτή πιστεύουν ότι κάνει το γαμπρό να λιώνει σε αγωνία περιμένοντας. Με
τον τρόπο αυτό αναγνωρίζει ότι η γυναίκα είναι το παν στη ζωή του. Αποτελεί για
πολλούς ένα αθώο έθιμο. Όμως πίσω από την αθωότητα και το αστείο κρύβεται μια
πονηρή πράξη. Επιθυμεί η γυναίκα να αποδείξει ότι έχει μεγαλύτερη αξία από τον
άνδρα, γεγονός πού είναι αντίθετο ως θεωρία από την ορθόδοξη διδασκαλία περί
ισότητας των προσώπων.
Εκτός τούτου η
καθυστέρηση αυτή έχει επιπτώσεις:
α) στο πρόγραμμα του
ιερού ναού που επιλέγουμε να τελεσθεί το μυστήριο και ό,τι συνεπάγεται αυτό σε
μυστήρια που έπονται του δικού μας μυστηρίου και
β) η αναμονή πολλών
συγγενικών μας προσώπων. Είναι πολύ εγωιστικό να μην τηρείται το πρόγραμμα που
εμείς ορίσαμε. Κάποιοι πιθανόν και από τους παρευρισκομένους του γάμου να
πρέπει να παρευρεθούν και σε άλλο μυστήριο.
Καλό είναι να έχουμε
όλα τα προαναφερθέντα στη σκέψη μας… (dogma)