Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Η Γεωργία Λάττα απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


«Η τύχη βάζει τον καμβά, εμείς ζωγραφίζουμε κατά το δοκούν…» μας είπε...
κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας, έχοντας μόνιμα το χαμόγελο στο πρόσωπό της, καθρέφτη της ψυχής της…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Το άλλοθι που προσφέρει η παιδικότητα. Να μπορώ να κάνω σκανταλιές και χαζομάρες, οδηγούμενη από το κέφι μου, χωρίς να με επηρεάζει η επίπτωση στη γνώμη των άλλων. Να φέρομαι αυθόρμητα, χωρίς να υπολογίζω συνέπειες και να μετρώ απώλειες.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ο "πρασινοσκούφης" της Πιπίνας Τσιμικάλη κι όλοι οι καλικάντζαροι των βιβλίων. Αγαπούσα τους αστείους, αλλά καλόκαρδους ήρωες. Ποτέ δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με τους κακότυχους ήρωες της κλασικής λογοτεχνίας.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Κάποιος που με γνωρίζει προσωπικά, θα έλεγε πως προδίδει πάρα πολλά από τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη ζωή κι οραματίζομαι το μέλλον. Βεβαίως, στην παιδική λογοτεχνία ιδιαίτερα, δεν αφηγούμαστε δικά μας βιώματα ούτε είναι αυτός ο σκοπός μας. Όμως, όπως κάθε άνθρωπος έτσι κι εγώ, φέρω τη δική μου αλήθεια σε κάθε δουλειά μου.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Δεν ξέρω αν πρόκειται για δώρο ή για ανάγκη που πραγματώνεται, πάντως είναι η τάση μου να προχωρώ μπροστά, δίχως πισωγυρίσματα.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Μα δεν έχω ελαττώματα! Απ' τη στιγμή που καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να είμαι μια θετική κι έντιμη παρουσία για την κοινωνία, έχω συμφιλιωθεί με τον εαυτό μου ως έχει και δεν του προσάπτω τίποτα αρνητικό.

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Εγώ το ονομάζω "τυχαίο". Ναι, πιστεύω ότι τυχαία γεγονότα μπορούν να δώσουν ροπές στη ζωή μας. Γραφιάδες της όμως είμαστε εμείς. Η τύχη βάζει τον καμβά, εμείς ζωγραφίζουμε κατά το δοκούν.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με ό,τι μπορώ κι απαιτείται κάθε φορά. Αυτό εμπεριέχει μικρές κινήσεις, αλλά και  μεγάλες προσπάθειες. Η αληθινή, άδολη αγάπη σε βάζει στο δικό της δρόμο. Άλλοτε αρκεί ένα χαμόγελο, άλλοτε το πέρασμα ενός χειμάρρου.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Όχι απλά υπάρχει, κυριαρχεί. Χωρίς βέβαια να έχει το περιεχόμενο της εγκατάλειψης σ' ένα βέβαιο και ρόδινο μέλλον. Έχει τη μορφή μιας συνεχόμενης προσπάθειας βελτίωσης, ενός αγώνα για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες, μιας απόλαυσης των όμορφων στιγμών.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Αυτές τις μέρες πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Διάπλους το νέο βιβλίο μου με τίτλο "Η αγάπη είναι κύκλος". Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο βιβλίο, που μπορεί να διαβαστεί απ' όλες τις ηλικίες και να το εκτιμήσουν οι αναγνώστες με βάση τα διαφορετικά νοήματα που θ' αντιληφθούν ανάλογα με την ηλικιακή και πνευματική τους ομάδα. Αναφέρεται στη συντροφικότητα, την απώλεια, το ξεπέρασμα των φόβων, την ελπίδα, τη δύναμη, την αγάπη που κάνει κύκλο κι αρχίζει ξανά και ξανά.
Ασχολούμαι επίσης με τη δουλειά μου ως νηπιαγωγός. Απορροφώμαι από το παιδί μου.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
"Μάθε παιδί μου γράμματα", του  Θεόδωρου Μαραγκού.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Γούρια δεν έχω. Έχω όμως βιβλία αγαπημένα που κάποιες φορές με παρηγορεί να τα σφίγγω στην αγκαλιά μου.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
"Όλα αλλάζουν". Την υιοθέτησα σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής μου και την διατηρώ με όλη τη σημασία της.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Καθώς το παρελθόν τους με βρίσκει ξεκάθαρα αντίθετη, ελπίζω σ' ένα πιο ποιοτικό μέλλον.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Νομίζω πως θα μπορούσαν να ισχύουν και τα δύο. Σαν πιο πιθανό αίτιο θα έβαζα την αδιαφορία.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Ο Έλληνας ξεχνά εύκολα και ξεβολεύεται  δύσκολα. Έχει ανθρώπινες αδυναμίες, δηλαδή.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Οι νόμοι που υπάρχουν καλύπτουν τα πάντα. Εκείνο που θα έκανα θα ήταν ν' αναδείξω την ουσία, τη χρηστικότητα της εφαρμογής τους.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Ένα φίδι για να δαγκώσω την κακιά μάγισσα που μ' έκανε ζώο! Μου αρέσουν τα σκυλάκια για την αφοσίωσή τους κι οι γάτες για την αξιοπρέπειά τους. Αλλά προτιμώ οπωσδήποτε να είμαι ένας άνθρωπος που αγαπά και προστατεύει τα ζώα.

Πιστεύετε στα όνειρα;
Πιστεύω στα όνειρα που κάνω για τη ζωή κι ελπίζω πως κι εκείνα πιστεύουν σε μένα. Δεν δίνω προφητικό περιεχόμενο στα όνειρα του ύπνου, προτιμώ να δώσω μέλλον στα όνειρα του ξύπνιου.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να είναι τόσο δραστήριο και δημιουργικό ώστε να μην προλαβαίνει κανένας φόβος και κανένας πόνος να το καταβάλει.



Οι άνθρωποι νομίζουν πως ξέρουν πολλά γι' αυτήν: Αρίστευσε σπουδάζοντας Παιδαγωγικά και κατόπιν ειδική αγωγή στο Α.Π.Θ. Εκπαιδεύτηκε στη μέθοδο Montessori την οποία και εφάρμοσε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Δίδαξε καλλιτεχνικά και παιδαγωγικά μαθήματα στα Δ.Ι.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης στην ειδικότητα Προσχολικής Αγωγής  Δραστηριοτήτων Δημιουργίας κι Έκφρασης. Από το 2001 υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση. Είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Ζει με την οικογένειά της στη Θεσσαλονίκη. Αρθρογραφεί και δραστηριοποιείται σε χίλια μύρια που σχετίζονται με τα παιδιά.
Η αληθινή της ιστορία είναι γραμμένη στο φτερό μιας πεταλούδας. Εκεί γεννήθηκε. Πέρασε  μέσα από  ανέμους, περπάτησε δίπλα σε βοτάνια και σ' αγριολούλουδα. Ακολούθησε μυστικά μονοπάτια θέλοντας να φτάσει στα τέρματα του κόσμου, άνοιξε διάπλατα όλα τα παραθύρια για να φωτίσει κάθε της μέρα.
Σε κάποιους από τους περιπάτους της, συναντήθηκε με τις λέξεις της. Τις έκανε ιστορίες κι εκείνες ντύθηκαν με χρώματα και μπήκαν σε βιβλία.
Από τις εκδόσεις Διάπλους κυκλοφορούν τα βιβλία της:
Η αγάπη είναι κύκλος, 2016
Ψωμί με ζάχαρη και αλάτι, 2015
Σκανταλιές, ανεμελιά και τρελά ζογκλερικά, 2014
Το αστεράκι του μπαμπά μου είμαι εγώ, 2013
Θέλω να με αγαπήσουν κι άλλοι! 2012
Αυτή άρχισε πρώτη! 2011
Ευχαριστώ, συγνώμη, σ' αγαπώ, 2010
Δεν το 'κανα εγώ! 2010
Δικό μου είναι! 2010
Θα μου μάθεις να πετάω; 2009
Μια μαμά σαν τη δική μου, 2009
Δε σ' έχω φίλη! 2009
Θέλω να γίνω δέντρο, 2009
Βρες τη γαλάζια πεταλούδα! 2009
Όταν το 7 συνάντησε το 10, 2009
Ζει, σ' αυτά που σου άφησε για να τον θυμάσαι, 2009
Μη μαλώνετε, με πληγώνετε, 2009
Καθώς και τα συλλογικά «Με τους μήνες συντροφιά, ζωντανεύω τα παλιά», Σειρά 6 βιβλίων, 2008
«Το δικό μας θέατρο», Σειρά 4 βιβλίων, 2007


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)