Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου από το 1965, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Θεατρικού Δικτύου για τα παιδιά και τους νέους (Assitej), για να τιμήσει τους καλλιτέχνες και τους φορείς που μοχθούν σ' όλο τον κόσμο για την ανάπτυξη αυτού του ευαίσθητου τομέα της θεατρικής τέχνης.
Με αφορμή αυτή τη μέρα ας δούμε τα χαρακτηριστικά και τα ωφέλει που μπορεί να έχει ένα παιδί από το θέατρο.
Το θέατρο αποτελεί έναν τρόπο ψυχαγωγίας και μόρφωσης από τα πολύ παλιά χρόνια. Ίσως κάποιοι να το υποτιμούν ή να το θεωρούν πολυτέλεια και ψυχαγωγία των μεγάλων.
"Γιατί όμως υπάρχουν οι παιδικές παραστάσεις; Ποιος ο ρόλος τους; Μπορεί να δώσουν κάτι στο παιδί; Και αν ναι, τι;
Το θέατρο αποτελεί τον πραγματικό και τον φανταστικό κόσμο των ανθρώπων. Πρόκειται για την τέχνη, που καλλιεργεί και ολοκληρώνει τον άνθρωπο, καθώς αναπτύσσει πολλές ικανότητες του. Όπως την εφευρετικότητα, την κρίση, την έκφραση, την επικοινωνία και τη δημιουργικότητα.
Είναι βέβαιο πως το θέατρο προωθεί την ολοκλήρωση της προσωπικότητας του παιδιού και πέρα από αυτό, συντελεί στην ψυχοπνευματική του ανάπτυξη.
Ο μικρός θεατής, δέχεται τα πρώτα ερεθίσματα για τη ζωή, τις πράξεις και τις συνέπειες τους, τις συνήθειες και τα πιστεύω, τόσο για τους άλλους, όσο και για τον ίδιο.
Καλείται να αντιμετωπίσει έναν άγνωστο κόσμο, καινούργιο γι’ αυτόν. Τον κόσμο των συναισθημάτων και των καταστάσεων. Παρακολουθεί μια «δράση» ηρώων να εξελίσσεται μπροστά του, ζωντανά, γεγονός που το οδηγεί να ταυτίζεται με τα συναισθήματα των ηρώων και παράλληλα να μαθαίνει να αποδέχεται τα δικά του".
Μαθαίνει τη σημασία του φόβου, της χαράς, της έκπληξης, της εγκατάλειψης, του πόνου και του θανάτου.
Έτσι πολλές φορές, βρίσκει λύσεις στα προβλήματα του μέσα από μια θεατρική παράσταση, μέσα από έναν ήρωα. Αποκτά αυτογνωσία και παύει να είναι εγωκεντρικό.
Ο ρόλος, η έννοια και η προσφορά του θεάτρου δίνει στο παιδί τη δυνατότητα να κατανοήσει καλύτερα τον κόσμο στον οποίο ζει, να γνωρίσει τον πολιτισμό και τις παραδόσεις, να βιώσει και να κατανοήσει ιστορικά γεγονότα, καθώς επίσης να το ευαισθητοποιήσει για διάφορα κοινωνικά θέματα.
Γιατί λοιπόν να στερούμε από τα παιδιά μας να εκφράζονται δημιουργικά, να αναγνωρίζουν την αξία της συνεργασίας και της λειτουργίας μιας ομάδας, να αναπτύξουν το λεξιλόγιο και την εκφραστικότητα τους, την κριτική τους ικανότητα και τη φαντασία τους;
Γιατί απλά το θέατρο, είναι η ίδια η ζωή, η δημιουργία και η έκφραση, του χθες, του τώρα, του αύριο και του πάντα…
Καλλιόπη Γραμμένου
Παιδαγωγός-Δημοσιογράφος
