Όλοι έχουν δικαίωμα σε μια ζωή ίσων αξιών και ευκαιριών, σε μια υγιή και ανθρώπινη αντιμετώπιση, σε μια ομαλή ένταξη και αποδοχή στην κοινωνία.
Η 3ⁿ Δεκεμβρίου είναι αφιερωμένη σε όλα τα άτομα που έχουν «μόνιμες ή προσωρινές βλάβες, αδυναμίες, αναπηρίες, ανικανότητες ή συνδυασμό των παραπάνω, οι οποίες προέρχονται από φυσική, ψυχική ή νοητική ανεπάρκεια». Δηλαδή στα άτομα με ειδικές ανάγκες ή καλύτερα με ειδικές ικανότητες.
Γιατί οι ικανότητες αυτών των συνανθρώπων μας είναι «γιγάντιες», αλλά ανεκμετάλλευτες. Η ζωή τους είναι δύσκολη, όχι γιατί αυτοί το επέλεξαν, αλλά γιατί η κοινωνία στο σύνολο της, τους περιθωριοποίησε.
Δυσκολίες στη μετακίνηση τους με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στις πολιτιστικές και κοινωνικές δραστηριότητες, στη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αποκλεισμός από τη ζωή.
Ξέρετε υπάρχουν ειδικές ράμπες, πεζοδρομήσεις και θέσεις στάθμευσης που διευκολύνουν την καθημερινή μετακίνησή τους. Τις έχετε δει; Μήπως τις προσπεράσατε; Γιατί λοιπόν δυσκολεύουμε τη ζωή τους και τους αναγκάζουμε να εγκλωβιστούν στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού τους;
Επίσης η πρόσβαση τους σε κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, γίνεται ακατόρθωτη και δύσκολη, καθώς δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή για την πρόσβαση των ατόμων με ειδικές ικανότητες σ’ αυτές τις δραστηριότητες.
Εκπαίδευση. Πόσοι γονείς γνωρίζουν ότι υπάρχουν σχολεία όπως και Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης για παιδιά που έχουν ειδικές ικανότητες; Τους ενημέρωσε κάποιος; Άγνοια και σκοτάδι.
Και ο κοινωνικός ρατσισμός συνεχίζεται, όταν χτυπήσουν την πόρτα ενός εργοδότη και ζητούσουν δουλειά. Υπάρχουν οι γνώσεις και τα απαραίτητα προσόντα για την απόκτησή της, αλλά, η πόρτα κλείνει.
Αφού υπάρχουν κάποιες δυσκολίες για τα παραπάνω, κάθονται αναγκαστικά μέσα στο σπίτι και προσπαθούν, τουλάχιστον να ενημερωθούν, να ψυχαγωγηθούν και να μορφωθούν από τα ΜΜΕ!
Και εδώ «η πόρτα» κλείνει, η πόρτα της ζωής, καθώς είναι ελάχιστα τα προγράμματα που θα τους δώσουν τη δυνατότητα πληροφόρησης, μόρφωσης και διασκέδασης.
Η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός, η φροντίδα και η αγάπη, είναι αναφαίρετα δικαιώματα ζωής, που τα δικαιούνται και η πολιτεία- κράτος- ο απλός πολίτης οφείλουν να τους τα προσφέρουν χωρίς αναστολές και πλασματικές υποσχέσεις.
Δικαίωμα στη ζωή… έχουν ΟΛΟΙ.
Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος-Παιδαγωγός
