Η ανάγκη ύπαρξης από την αρχαιότητα ακόμα, ενός κομματιού ψωμιού, που θα άντεχε στις ταλαιπωρίες, αφού θα έπρεπε για μέρες να συντροφεύει τους κτηνοτρόφους και γεωργούς, οδήγησε τον αρχαίο Έλληνα γραμματικό και λόγιο Πάξαμο, στην παρασκευή του διπυρίτη άρτου. Το αρτοσκεύασμα αυτό, που φτιάχνεται σαν το ψωμί, ονομάστηκε διπυρίτης, επειδή ψήνεται δυο φορές.
Στην καθομιλουμένη επικράτησε να το λέμε παξιμάδι από το όνομα του λόγιου γραμματικού Πάξαμο που επινόησε το διπλό ψήσιμο.
Η μουσίτσα
