Κατά την διάρκεια των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων, συνέβαινε κάποιος αθλητής του παγκρατίου ή της πάλης να αναδειχθεί Ολυμπιονίκης χωρίς να αγωνιστεί. Αυτό μπορούσε να συμβεί είτε επειδή οι αντίπαλοι δεν έφταναν εγκαίρως είτε επειδή έχοντας συμμετάσχει προηγουμένως σε άλλο αγώνισμα αισθάνονταν κόπωση είτε γιατί φοβούμενοι τη γεύση της ήττας αποσύρονταν.
Για την περίπτωση αυτή έλεγαν το «νικά ακονιτί» (α+ κόνις {σκονη}), επειδή ο αθλητής που απέμενε κηρύσσονταν νικητής, χωρίς να κολλήσει στο σώμα του σκόνη, χωρίς δηλαδή να δώσει αγώνα.
Τέτοια βράβευση ήταν πολύ σπάνια. Μια από τις περιπτώσεις αυτές ήταν στο Μίλωνα τον Κροτωνιάτη και σε ελάχιστους άλλους, που θεωρούνταν ούτος ή άλλως αήττητοι.
Στις μέρες μας την φράση αυτή τη χρησιμοποιούμε για κάποιον που νίκησε, που έδρεψε καρπούς, χωρίς να μοχθήσει.
Η μουσίτσα