(photo by Roula Moniaki & Alexandros Georgiadis)
Ένας γλυκύτατος άνθρωπος, ένας σπουδαίος καλλιτέχνης...
με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του, ο «παπα Γρηγόρης» από το Διαφάνι &
τις «Άγριες Μέλισσες», ο Κωστής Σαββιδάκης, ήρθε στη συντροφιά μας…
(photo by Giorgos Kyropoulos )
Τι
ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Νομίζω ότι με ώθησε η ανάγκη μου να δραπετεύω από
τον ίδιο μου τον εαυτό, και να θέλω να υποδύομαι κάποιον άλλο. Από μικρός ακόμη
θυμάμαι ότι όταν δεν ήθελα να μιλήσω σε κάποιον… περνούσα από δίπλα του… σαν να
ήμουν κάποιος άλλος και… δεν του μιλούσα, δεν τον ήξερα, άρα δεν με ήξερε ούτε
αυτός – ήμουν για δέσιμο σαν να λέμε...
Τι
σημαίνει η λέξη «ηθοποιός» για εσάς;
Πέρα από το "ποιώ ήθος" σημαίνει και πολλά
ακόμα για εμένα, όπως: ταξίδια στον χρόνο, χαρακτήρες που έχουν περάσει αιώνες
πριν και όμως είναι ακόμα εδώ, κοστούμια, σκηνικά, ένας κόσμος ολόκληρος...
(photo by victor Lamprinos)
Ποιες
είναι εκείνες οι στιγμές της μέχρι τώρα πορείας σας, που έχουν μείνει
χαραγμένες στη μνήμη σας;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσει κάποια, γιατί όλες «έχουν
μείνει χαραγμένες στην μνήμη μου»… Κάθε δουλειά έχει αφήσει το δικό της
αποτύπωμα, το δικό της άρωμα, τη δική της στιγμή, την δική της ιστορία
στην καρδιά και στην μνήμη μου, και από κάθε συνεργάτη έχω κρατήσει κάτι που θα
με συνοδεύει και θα μου θυμίζει από που ξεκίνησα, ποιους συνάντησα, τι λάθη
έκανα, πού βρίσκομαι, και πού πηγαίνω, και σίγουρα όλοι οι άνθρωποι, οι συνεργάτες, οι συνάδελφοι, οι δουλειές, οι
επιλογές, τα Όχι και τα Ναι μου με έφεραν εδώ που είμαι, και σίγουρα όλα αυτά, και όλοι αυτοί θα με πάνε πάρα κάτω, και είμαι ευγνώμων…
(photo by Roula Moniaki & Alexandros Georgiadis)
Τι
σας έκανε να συμμετέχετε στις «Άγριες Μέλισσες» & κατά πόσο ο ρόλος σας
ταυτίζεται με το «Είναι» σας;
Καταρχάς το σενάριο και μετά οι συνεργάτες! Θα ήμουν
χαζός να έλεγα όχι σε μια τέτοια σειρά! Διαβάζοντας τα πρώτα επεισόδια, όσο
άσχετος και να είσαι, λες «ωχ, εδώ κάτι γίνεται, κάτι πολύ καλό»! Από το πρώτο
κιόλας επεισόδιο λες «θέλω να είμαι σε αυτή την δουλειά», και… δόξα τω θεώ,
είμαι! Τώρα, αν ο ρόλος ταυτίζεται με το είναι μου δεν ξέρω. Σίγουρα είμαι εγώ
την ώρα που βλέπουμε τον παπα Γρηγόρη. Και, σίγουρα αγαπάω κι εγώ τον Θεό, τα
Θεία και την θρησκεία μας. Είμαι παιδί της Εκκλησίας, οπότε κάποια πράγματα από
εμένα συμπτωματικά ίσως είναι ταιριαστά και με τον ρόλο. Ο παπα Γρηγόρης αν και έχει τα χαρακτηριστικά μου, δεν έχει
τον χαρακτήρα μου, είμαστε άλλοι
άνθρωποι, διαφορετικοί χαρακτήρες…
(photo by Roula Moniaki & Alexandros Georgiadis)
Πώς
είναι πλέον η καθημερινότητά σας & πως βιώνετε αυτή την επιτυχία;
Η αλήθεια είναι ότι λόγω των γυρισμάτων δεν έχουμε
προλάβει να συνειδητοποιήσουμε ακριβώς τι έχει γίνει, το μέγεθος που έχει πάρει
όλο αυτό με τις "Άγριες Μέλισσες". Σίγουρα βλέπουμε τον κόσμο να μας
έχει αγκαλιάσει, να μας βάζει με χαρά καθημερινά στο σπίτι τους, να μας θεωρούν
οικογένειά τους και αυτό είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμάς. Αλλά, στην
καθημερινότητά μας δεν έχει αλλάξει κάτι - όσο δουλεύαμε και πριν, δουλεύουμε
και τώρα… Απλώς, τώρα, το απολαμβάνουμε περισσότερο, επειδή βλέπουμε όλην αυτή
την ανταπόκριση και αγάπη που υπάρχει για τις «Άγριες Μέλισσες».
Μπορείτε
να μας περιγράψετε μια χαλαρή στιγμή κατά τα γυρίσματα, που προκάλεσε
γέλιο;
Είναι αρκετές οι στιγμές που μας έχουν πιάσει τα
γέλια! Υπάρχουν, όπως θα έχετε δει, αρκετές δύσκολες σκηνές, και πολλές από
αυτές είναι και ιδιαιτέρως φορτισμένες συναισθηματικά, στις οποίες αν οι
ηθοποιοί δεν αποφορτιστούμε με κάποιον τρόπο, κακά τα ψέματα,… δεν γίνεται, το
γύρισμα δεν πάει παρακάτω – οπότε, μιας και είμαστε όλοι μας λίγο έως πολύ μεγάλα
πειραχτήρια, γελάμε αρκετά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Έχουμε δέσει όλοι
μεταξύ μας, δόξα τω θεώ, τόσο καλά που ειλικρινά νομίζεις ότι είμαστε μια μεγάλη
οικογένεια. Είναι ευλογία αυτό, και μακάρι να συνεχίσει έτσι, και μακάρι να το
ζήσουν και άλλοι συνάδελφοι αυτό που ζούμε κι εμείς τώρα. Αλλά δεν θα σας
περιγράψω καμία στιγμή από αυτές που γελάμε γιατί ό,τι και να σας πω θα είναι
λίγο, και θα το αδικήσω.
(photo by Roula Moniaki & Alexandros Georgiadis)
Τι
πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, ένα καλό σίριαλ;
Θα έλεγα ότι όλα εξαρτώνται και ξεκινούν από το
σενάριο - και η Μελίνα με τον Πέτρο και όλη την συγγραφική τους ομάδα έχουν
κάνει, από ό,τι φαίνεται, κάτι όχι απλώς πολύ καλό αλλά εξαιρετικό! Μετά μεγάλη
σημασία έχει η σκηνοθεσία - και ο Λευτέρης, ο Σπύρος και ο Σταμάτης έχουν κάνει
θαύματα. Ακολουθεί η επιλογή ηθοποιών (το casting που λένε) η οποία παίζει
μεγάλο ρόλο - και εδώ έχει βάλει το χεράκι της η Μιράντα, και, κατά την γνώμη
μου, έχει κάνει απίστευτη δουλειά, πολύ εύστοχες επιλογές. Και, φυσικά, σημαντικό
ρόλο παίζουν και όλοι οι συνεργάτες: σκηνογράφος, διευθυντής φωτογραφίας, κοστούμια,
μακιγιάζ, μαλλιά, κ.α. – ευχής έργον είναι… να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην
κατάλληλη θέση, και εδώ, στις "Άγριες Μέλισσες", θαρρώ πως είναι...
Βέβαια, τίποτα από όλα αυτά δεν γίνεται
πραγματικότητα εάν ένα κανάλι και μια παραγωγή δεν έχουν όραμα και τόλμη. Και
ως προς αυτά, σταθήκαμε τυχεροί!
Με
ποια αρχαία τραγωδία θα ταυτίζατε τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας και γιατί;
Με τον Οιδίποδα Τύραννο… Τότε, όπου στην Θήβα είχε
πέσει λοιμός… Γιατί τότε στην Θήβα, όπως και τώρα στην χώρα, αλλά και σε όλο τον
πλανήτη… ο άνθρωπος είχε και έχει
διαπράξει ύβρη, έχει υπερβεί το μέτρο…
Το
«Διαφάνι» πιστεύετε πως είναι μια διαχρονική μικρογραφία της χώρας μας;
Ναι, το «Διαφάνι» υπάρχει σε κάθε γειτονιά, σε κάθε
χωριό, σε κάθε επαρχία της χώρας μας, κι ό,τι συμβαίνει εκεί συμβαίνει παντού –
«ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες»… Και ας μην ξεχνάμε: το 1958 δεν υπήρχε
τηλεόραση, ο κόσμος έκανε πολύ έρωτα και πολλά παιδιά...
(photo by Giorgos Kyropoulos )
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να διαβάζει όσο μπορεί και ό,τι μπορεί. Να μάθει να
ακούει. Να αγαπάει και να σέβεται τον εαυτό του. Και να μην φοβάται να κάνει
λάθη...
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
