Η Δέσποινα,
ένας άνθρωπος προικισμένος με χάρη...
αλλά και αρκετή γνώση για τον εαυτό της,
ήρθε στην αυλή μας και μας μίλησε για όλα εκείνα που πιστεύει πως την εκφράζουν
και την γεμίζουν, δηλώνοντας πως γι’ αυτή το σανίδι είναι: «Ελευθερία, γιατί
πάνω σ' αυτό, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, δεν υπάρχουν περιορισμοί και
στερεότυπα».
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την
υποκριτική;
Νομίζω ότι η
υποκριτική με διάλεξε και όχι εγώ αυτή, ελπίζω να μην την απογοητεύσω.
Θυμάμαι τον
εαυτό μου από μικρή ηλικία με κάποιο τρόπο να βρίσκεται πάνω σε μια σκηνή. Μου
άρεσε να «βγαίνω» από τη Δέσποινα και να γίνομαι κάτι άλλο. Με γοήτευε η ιδέα
του να αναζητώ ποιος είναι αυτός χαρακτήρας, από που προέρχεται, τι του
συμβαίνει και στο τέλος να γίνομαι εγώ ο ρόλος.
Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση
& ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;
Αρχικά το
κείμενο του Θανάση Λιούνη, και ο ρόλος που μου ζήτησε να υποδυθώ μόλις το
διάβασα δέχτηκα αμέσως την πρόταση του. Μετά η συνεργασία μαζί του και με την
Κατερίνα Σιγάλα, ήταν ακόμα ένας λόγος για να παίξω στην παράσταση.
Στο έργο είμαι
η Λιλή, η λίγο αφελής φίλη της Δήμητρας, και προσπαθώ να τη βοηθήσω να
υλοποιήσει το σχέδιό της. Είναι ίσως ο πιο κωμικός από τους τρεις χαρακτήρες
του έργου.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της
παράστασης;
Ίσως είναι λίγο
συνηθισμένο αλλά θα τους έλεγα «γελάσετε υπεύθυνα».
Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή
παράσταση;
Ένα
καλογραμμένο κείμενο, χωρίς πολλές επαναλήψεις και να μην προδίδει από την αρχή
το τι θα γίνει στο τέλος. Επίσης πρέπει να έχει ηθοποιούς που να έχουν όρεξη να
δουλέψουν πάνω σε αυτή την παράσταση και να τους αρέσει αυτό που κάνουν.
Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς;
Σπίτι, ζωή,
ελευθερία. Σπίτι γιατί ευτυχώς περνάω αρκετές ώρες εκεί, πρόβες και
παραστάσεις. Ζωή, γιατί εκεί ζω έναν άλλο κόσμο κάθε φορά. Κάθε ρόλος είναι μια
νέα ζωή που πρέπει να βγει προς το κοινό. Ελευθερία, γιατί πάνω στο σανίδι δεν
υπάρχει σωστό ή λάθος, δεν υπάρχουν περιορισμοί και στερεότυπα. Όλα
επιτρέπονται, άσχετα αν ο σκηνοθέτης δεν τα κρατάει όλα, εμείς έχουμε την
ευκαιρία να του δείξουμε τις δυνατότητες μας. Παράλληλα σημαίνει και άγχος. Άγχος
για το αποτέλεσμα.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της
ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και
γιατί;
Τη Μήδεια. Θεωρώ
είναι κάτι διαφορετικό από όσα έχουν γνωρίσει και δει στη χώρα μας. Είναι ίσως
η πιο σκληρή και ακραία αντίδραση πληγωμένου, από έρωτα, ανθρώπου, που όμως
είναι καλό να ακουστεί και αυτή. Όσο εξωπραγματική και αν φαίνεται αυτή η
τραγωδία, τα γεγονότα σήμερα μας έχουν δείξει ότι μπορεί και να συμβεί κάτι
τέτοιο.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;
Δεν είναι μόνο
ένας, αλλά αν πρέπει να διαλέξω έναν θα έλεγα τον Ιάκωβο Καμπανέλλη. Η
ρεαλιστική του γραφή, και οι αυθεντικοί, καθημερινοί άνθρωποι, που
χρησιμοποιεί, με γοητεύει πάντα, στα έργα του.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι»
σας;
Το ρολόι μου
και τα βραχιολάκια μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Όλα θα πάνε
καλά.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του
λέγατε;
Ακολούθησε τα
όνειρα σου, ακόμα και αν σου λένε πως δεν μπορείς.
Η Δέσποινα Κασιώτη γεννήθηκε το ’93 στη Ρόδο όπου και μεγάλωσε. Είναι
φοιτήτρια στο τμήμα “Οινολογίας και
Τεχνολογίας ποτών” ενώ φοίτησε στην
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “Πειραϊκός Σύνδεσμος”.
Έκανε το ντεπούτο της στην παιδική
σκηνή του θεάτρου “ΘΥΜΕΛΗ”, της Έλλης Βοζικιάδου, με την παράσταση “Ο
ευτυχισμένος πρίγκηπας” του Όσκαρ Ουάιλντ, καθώς και στη θεατρικη παράσταση
“Γυναικείες μορφές στο αρχαίο δράμα”, σε σκηνοθεσία Έλλης Βοζικιάδου.
Ακόμα έλαβε μέρος στο 1o (4η θέση)
και 2ο Scratch Festival στον Τεχνοχώρο “CARTEL”, με την θεατρική ομάδα
“ΜΑΣΚΕΣ”.
Επίσης ήταν βοηθός σκηνοθέτη στην θεατρική παράσταση “Επί Δύο”, σε
σκηνοθεσία Πάνου Σκουρολιάκου, στη «Φθινοπωρινή Ιστορία» του Αλεξέι Αρμπούζοφ
σε σκηνοθεσία Β. Σεραϊδάρη (2011) και στον «Κούκο» του Poka-Yio (2015-2016).
Ακόμα συμμετείχε στις θεατρικές παραστάσεις
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα(2014 - 2016), Συναυλία των ζώων (2015 - 2016),
Το ασχημόπαπο (2016-2017) σε σκηνοθεσία
Ε. Βοζικιάδου, καθώς και στις παραστάσεις «Η Σταχτοπούτα (2016 )», «Η Χιονάτη
(2016)» , «Η Κοκκινοσκουφίτσα (2016, 2018-2019)» «Ο Πινόκιο (2016)», «Παραμύθι
χωρίς όνομα (2016-2019)» , «Πήτερ Παν (2017-2018)», «Τα Χριστούγεννα του
Σκρουτζ (2016-1019)», «Ραπουνζέλ, τα μαλλιά της κουβάρια (2018-2019)» σε
σκηνοθεσία Γ. Ηλιοπούλου και «Στη σκιά του φεγγαριού» σε σκηνοθεσία Μ. Αργυρού.
Επιπλέον έχει διδαχθεί παραδοσιακούς χορούς, κλασσικό Μπαλέτο, φλαμένγκο,
σύγχρονο, Λάτιν, Hip – Hop – street dance, μαζορέτες, Break Dance, capoeira.
Έχει συμμετάσχει σε τέσσερεις παραστάσεις μπαλέτου: “Καρυοθραύστης”, “Κοπέλια”,
“Ωραία κοιμωμένη” και “Σταχτοπούτα”, αλλά και σε έξι Διεθνείς διαγωνισμούς
χορού κατακτώντας τρεις 2ες θέσεις, δύο 3ες θέσεις και μία 4η θέση και σε ένα
φιλανθρωπικό gala χορόυ.
Επίσης έχει πάρει μέρος στα “Τζανιδάκεια” στο Ρέθυμνο και σε μαντολινάτα
στο Εθνικό θέατρο Ρόδου. Τέλος έχει παρακολουθήσει σεμινάριο κουκλοθέατρου,
σύγχρονου χορού με τους Μ. Ναλμπάντη, Μ. Ανθυμίδου και Ρ. Φόβου, κλασικού χορού
από χορευτές των μπαλέτων Μπολσόι και θεατρικής ξιφασκίας και σκηνικής πάλης με
τον Χ. Γεωργιάδη.
Φέτος εκτός από την παράστση «Money εξ Ουρανού» σε σκηνοθεσία Θανάση
Λιούνη, θα συμμετάσχει και στις παραστάσεις «Όλιβερ Τουίστ» και «Τα
Χριστούγεννα του Σκρουτζ» σε σκηνοθεσία Γ. Ηλιοπούλου, που θα παίζονται στο
θέατρο Λαμπέτη από 1 Δεκέμβρη και κάθε Κυριακή.
Επίσης είναι βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση «Φόξτροτ» σε σκηνοθεσία Ν.
Ορφανού, που θα ανέβει στο Chaplin Brothers από 8 Δεκέμβρη.
(Για τον
ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
