Έχει καταντήσει με την πάροδο των χρόνων...
πολύ δύσκολο να κάνεις μια
γνωριμία με σκοπό...τον γάμο όπως έλεγαν οι παλιότεροι….
Καταλάβατε πώς το εννοώ… Πώς ήταν στραβό το κλίμα στις σχέσεις,
ήρθε και η κρίση, έ το’ φαγε ο γάιδαρος και έτσι όλο και πιο πολλοί άνθρωποι
μπαίνουν στο κλαμπ των ελεύθερων και μόνων, κάτι πραγματικά άσχημο.
Έτσι όταν προκύπτει καινούργια γνωριμία γίνεται πάρτι πού λένε,
μαζεύονται οι κολλητές, παντρεμένες και μη και αρχίζει…
Μαλλί-ρούχα- τί θα πεις-πώς θα φερθείς- πού θα συναντηθείτε κ.τ.λ
-κ.τ.λ.
Τρέλα κορίτσια κανονικά... γινόμαστε πάλι 18 χρονών και
τρελαινόμαστε με το πρώτο ραντεβού
Πού γνωριστήκατε? Τι δουλειά κάνει? Χωρισμένος ή ελεύθερος? Τί
οδηγεί? Καλοντυμένος?
«Έ σιγά-σιγά φιλενάδες μου, ένα-ένα…»
«Λοιπόν τον έλουσα με τον καφέ μου έτσι όπως γύρισα απότομα και
ήταν ακριβώς πίσω μου! Τρόμαξε ό άνθρωπος, λερώθηκε καταλαβαίνετε, ά πολύ,
ευγενικός όμως…»
«Μην κάνετε έτσι, δεν πειράζει θα το καθαρίσω στο μπάνιο αλλά εσείς
έχετε ποινή…»
«Ορίστε?»
«Θα με περιμένετε εδώ και θα πιούμε τον καφέ μας στο τραπεζάκι πού
βλέπετε δίπλα στην τζαμαρία»
«Ξέρετε, εγώ βιάζομαι...», του είπα μαγκωμένα
«Μού χρωστάτε... Στο τραπεζάκι και έρχομαι»
«Κάθισα γεμάτη απορία, είναι η αλήθεια, και νάτος γελαστός και με μια
πονηρή ματιά έ τί άλλο να σάς πω κορίτσια μου, έτσι γνωριστήκαμε και κλείσαμε
ραντεβού για απόψε…»
«Ναι αλλά δεν μάς είπες τί δουλειά κάνει, τί αυτοκίνητο οδηγεί....»,
βιάστηκε να μου πει η Καίτη
«Ε σοβαρέψου Καιτάκι,
είμαστε λίγο παραπάνω από 20 θυμάσαι καί χαχαχα…»
Αφού με βοήθησαν να ετοιμαστώ, μού έδωσαν τις κατάλληλες συμβουλές,
σαν 18χρόνη παρθένα μιας άλλης εποχής, εδώ να δείτε το γέλιο πού κάναμε,
σηκώσαμε το Νέο Ηράκλειο στο πόδι.
Έφυγα, χωρίς να τούς πω πού θα με πάει. Ας σκάσουν και λίγο, και
εγώ, μετά από πολύ-πολύ καιρό, με αγωνία, ομολογώ και με ένα μεγάλο καρδιοχτύπι
πάω να περάσω εύχομαι καλά και ότι προκύψει καλοδεχούμενο!
Λέτε να τραγουδάω σε λίγο;
«Καλώς όρισες έρωτα με τα κρίνα στα χέρια, με το φώς με την
άνοιξη...»
Έφτασα...
