Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017

Η Τζίνα Ψάρρη απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Μια γλυκύτατη, μα παράλληλα και δυναμική «δημιουργός», ήρθε...
στην αυλή μας για να κουβεντιάσουμε για την αλήθεια των λέξεων, μιας και όπως μας είπε «…δημιουργεί υγιή επικοινωνία»

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η σπάνια ανεμελιά η πολύτιμη, που τότε δεν την εκτίμησα όπως της έπρεπε

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Η αίσθηση ήταν αγαπημένη σε όλα τα παραμύθια, όχι ένας ήρωας. Εκείνο το "και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα", που εξαφάνιζε τον δράκο της αγωνίας κι έφερνε τη χαρμόσυνη γαλήνη του τέλους

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Ως ένα βαθμό ναι και το θεωρώ τόσο δημιουργικό όσο και αναπόφευκτο. Γιατί αν κάτι το κατέχεις, ξεπηδάει από μέσα σου αβίαστα, αποτυπώνεται η αλήθεια, γίνεται αντιληπτή και έλκει

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Χαίρομαι πολύ που μπορώ εύκολα να νιώσω την απλή, ανιδιοτελή αγάπη

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Είμαι παρορμητική. Μόλις σκεφτώ την φράση, την ξεστομίζω χωρίς να της δώσω το δικαίωμα να επαναπροσδιοριστεί. Αν και δεν μου έχει βγει σε καλό, ονομάτισα την παρόρμηση ειλικρίνεια και μένω πιστή στο λάθος, ελπίζοντας πως κάποτε στο μέλλον θα το ελέγξω. Γι' αυτό εξάλλου γίνομαι και εύπιστη στην "ειλικρίνεια" των ενηλίκων γενικώς. Αν και κάποιοι το ονομάζουν αφέλεια δεν πτοούμαι γιατί δεν νιώθω αφελής. θα συνεχίσω να υποστηρίζω την αλήθεια των λέξεων, γιατί μόνο αυτή δημιουργεί υγιή επικοινωνία

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Πάντα πίστευα πως είμαστε οι επιλογές μας. Ακόμα και τότε που εξωγενείς παράγοντες "υπαγορεύουν" αποφάσεις, εμείς διαλέγουμε τον δρόμο

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με πράξεις μόνο, και σιωπή. Τα πολλά λόγια είναι συνήθως άνευ ουσίας

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Πάντα θα υπάρχει, ανάσα είναι, απαραίτητη. Ποιος δεν έχει ανάγκη το φως; Άλλωστε, όπως είπε και ο Paulo Coehlo: "Στο τέλος, όλα πάνε καλά. Αν δεν πάνε καλά, σημαίνει ότι δεν είναι το τέλος"

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Εξακολουθώ να διοργανώνω παρουσιάσεις για το πρώτο μου βιβλίο "Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια, γράφω διηγήματα τα οποία δημοσιεύονται κυρίως στο Fractal και ελπίζω πως αρκετά σύντομα θα ολοκληρωθεί το δεύτερο μυθιστόρημά μου

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Συνοδοιπόρο δεν θα αποκαλούσα καμία ταινία, ελληνική ή ξένη. Υπάρχουν ωστόσο πολλές, παλιότερες ή πιο πρόσφατες που πάντα παρακολουθώ με ευχαρίστηση. Είτε για το ευφυέστατο - κατά τη γνώμη μου - χιούμορ, είτε για τις αξεπέραστες ερμηνείες είτε για τα μηνύματα που σε μένα φτάνουν ανεμπόδιστα

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν δέθηκα ποτέ με αντικείμενα. Αγαπώ ωστόσο την τρυφερή νοσταλγία που κάποια από αυτά έχουν τη δύναμη να μου προκαλέσουν

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Αποφεύγω τις επαναλήψεις, ανιαρές μου φαίνονται. Κατά καιρούς, προσπαθώ να εφαρμόσω στην πράξη κάποιες φράσεις που άλλοι έχουν πει και με εντυπωσίασαν η κάθε μια για τον δικό της λόγο. Όπως,
"Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα" Ο. Ελύτης
"Αν δεν βρεις δρόμο, φτιάξε" Μ. Λουντέμης
"Φαίνεται πάντα αδύνατον, μέχρι να γίνει" Ν. Μαντέλα

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Εφόσον η κρίση δεν κατάφερε τόσα χρόνια τώρα να αφυπνίσει τις συνειδήσεις που έπρεπε, δεν βλέπω να αλλάζει κάτι στο μέλλον. Τα ΜΜΕ, αποκρουστικά φερέφωνα συμφερόντων θα παραμείνουν και δεν ελπίζω πλέον σε τίποτα περισσότερο

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Η εξουσία δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, κρύβονται ανθρώπινες ψυχές από πίσω. Ανάλογα με τις εποχές και τους χαρακτήρες λοιπόν, εναλλάσσεται ο φόβος με την ανικανότητα. Η λυπηρή βάση πάντως, παραμένει η ίδια: ο σκεπτόμενος άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως εχθρός, γι' αυτό και απαξιώνεται η όποια μορφή "αντίρρησης" στην βολική πεπατημένη

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Λίγο να κοντύνουμε τα πόδια του Εγώ μας πιστεύω ότι είναι αναγκαίο, λίγο να αυξήσουμε τη δόση της ενσυναίσθησης στην πράξη, κάπως να αποβάλλουμε τον εύκολα βολεμένο ραγιαδισμό μας. Την παιδεία μας αμελήσαμε, κι εκείνη - δικαίως - εκδικείται

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Όλους τους νόμους που έχουν να κάνουν με την άθλια αγνοημένη Παιδεία. Θα παραφράσω λίγο τη γνωστή ρήση και θα πω: Παιδείας ορθής, μύρια καλά έπονται

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Θαλασσοπούλι, να τριγυρνώ ελεύθερα πάνω από το απέραντο, χωρίς όρια

Πιστεύετε στα όνειρα;
Σε όσα κάνω όταν δεν κοιμάμαι. Τα πιστεύω βαθιά και τα υποστηρίζω με όποιον τρόπο μπορώ. Τα ενύπνια πάλι, ίσως και να μου αφήσουν πικρή ή γλυκιά γεύση για λίγο κι ύστερα τα ξεχνώ.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να είναι αυτόφωτο, να κοπιάσει πολύ, να αγαπήσει πολύ και να μην θεωρήσει πως υπάρχουν εκ προοιμίου κατακτημένες αξίες αλλά μονάχα αξίες προς κατάκτηση



Γεννήθηκα στην Αθήνα. Αποφοίτησα από την Ελληνογαλλική σχολή Ουρσουλινών και πήρα το πτυχίο της Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Μιλάω γαλλικά, αγγλικά και ιταλικά.
Δούλεψα για 20 χρόνια στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, διδάσκοντας γαλλικά και ιστορία σε σχολεία της Αθήνας και της επαρχίας.
Από τις εκδόσεις Όστρια, κυκλοφορεί το πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο "ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ", ενώ πολλά ποιήματα και διηγήματά μου έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά (Fractal) αλλά και λογοτεχνικά blogs (Eikonakailogos, Λογοτεχνικά Σοκάκια, Πολιτιστική Ατζέντα, Ψυχής Απάγκιο).
Το διήγημά μου "Πρωινό αστέρι", απέσπασε το 1ο βραβείο (2016) στον πανελλήνιο διαγωνισμό που κάθε χρόνο διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)