Η κυριότητα σε ακίνητο
σημαίνει για τον κύριο πλήρη...
χρήση και κάρπωση του ακινήτου αυτού.
Όταν από την κυριότητα αφαιρεθεί
το δικαίωμα χρήσης και κάρπωσης του ακινήτου, δηλαδή η επικαρπία, τότε η
κυριότητα λέγεται ψιλή.
Ο ορισμός και τα θέματα
της επικαρπίας ρυθμίζονται από τον Αστικό Κώδικα και συγκεκριμένα στα άρθρα
1142 έως 1182.
Η επικαρπία επί
ακινήτου μπορεί να συσταθεί με σύμβαση (πχ πώληση, δωρεά, γονική παροχή),
διαθήκη ή χρησικτησία, μπορεί να αφορά οφέλη που προκύπτουν από ένα μέρος ή από
το σύνολο του ακινήτου και να ισχύει για ορισμένο χρονικό διάστημα (π.χ. όσο
ζει ο επικαρπωτής).
Όταν συστήνεται επικαρπία,
ο ψιλός κύριος διατηρεί την κυριότητα, ενώ ο επικαρπωτής έχει περιορισμένη
εξουσία πάνω στο ακίνητο (μόνο χρήση και κάρπωση) χωρίς να μπορεί να θίξει το
δικαίωμα του κυρίου και έχοντας την υποχρέωση να διατηρεί ακέραια την ουσία
του.
Η ψιλή κυριότητα μεταβιβάζεται
από τον κύριο χωρίς την έγκριση του επικαρπωτή.
Αντίθετα η επικαρπία
δεν μεταβιβάζεται χωρίς την έγκριση του έχοντος την ψιλή κυριότητα.
Η επικαρπία παύει να
υπάρχει (χάνεται) με το θάνατο του επικαρπωτή ή την παραίτησή του από το
δικαίωμα αυτό και ενώνεται με την ψιλή κυριότητα, ενώ αν δεν ορίστηκε
διαφορετικά είναι αμεταβίβαστη και ως εκ τούτου μπορεί να υποθηκευτεί.