Η Σοφία Αλεξανιάν
έπιασε το στυλό και πάνω σ’ ένα λευκό χαρτί...
έτσι το φαντάζομαι τουλάχιστον
εγώ, άρχισε να γράφει…
Δε νομίζω εξ αρχής να
είχε κατά νου όλα αυτά που ως αναγνώστης διαβάζεις και γοητευμένος από τον
τρόπο γραφής της, θέλεις όλο και πιο πολύ να πας παρακάτω, να διαβάσεις την
επόμενη σελίδα και να ταυτιστείς με πρόσωπα και γεγονότα, όσο σκληρά και αν
είσαι όσο και αν τα συναισθήματα εναλλάσσονται διαρκώς!
Και λέω να ταυτιστείς,
γιατί αυτό το βιβλίο μόνο έτσι μπορείς να το αφουγκραστείς, να το νιώσεις, να πιάσεις
τον παλμό του…
Χαρακτήρες ξεχωριστοί, όπως
και τα γεγονότα. Τίποτα δεν είναι «αόρατο», τίποτα δεν συμμετέχει σ’ αυτό το
πόνημα, αν δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος.
Η θλίψη και ο πόνος του
πολέμου αφήνουν το δικό τους στίγμα σε κάθε εικόνα, σε κάθε σκέψη… με την απώλεια
να καραδοκεί σε κάθε σημείο της ιστορίας.
Και αν από την αρχή σε
μαγεύει αυτή η αληθινή γραφή της συγγραφέως, στο τέλος θα αισθανθείς την ανάγκη
να θελήσεις να την αναζητήσεις, ως φυσικό πρόσωπο, για να γνωρίσεις από κοντά
τον άνθρωπο που έχει το χάρισμα να γράφει με την ψυχή της και να «συλλαμβάνει» τα
αισθήματα των άλλων με τα μάτια ενός παιδιού, που ποτέ δεν θέλει να χάσει αυτό
που λατρεύει…
Τη μορφή και την
υπόσταση της μάνας…
Είναι όντως ένα βιβλίο
που ξεχωρίζει, είναι ένα βιβλίο που θα θελήσεις πολλές φορές να διαβάσεις,
γιατί είναι ένας πλούτος γνώσης, ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας.
________________________________________
Το βιβλίο θα ήθελα να
σας ενημερώσω, πως κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
Παύλος
Ανδριάς
Δημοσιογράφος
- Συγγραφέας
by
Aylogyros news
