Σάββατο 9 Ιουνίου 2018

«Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω»… στην προθήκη της αυλής μας!!!



Έντεκα ιστορίες, εμπνευσμένες όλες από ημέρες...
και νύχτες δύσκολες, σκοτεινές και μοναχικές. Ιστορίες για τον έρωτα και την αγάπη, τη νοσταλγία και την απώλεια, για τους θανάτους που βιώνεις στη ζωή και για τις φορές που βρέθηκες ένα βήμα πιο κοντά στην τρέλα.

Κάποιες πηγάζουν από γνωριμίες με αλλόκοτους ανθρώπους, άλλες είναι βαθιά εξομολογητικές και μερικές υπαγορευμένες εξ ολοκλήρου από τη φωνή που μιλάει μέσα στο κεφάλι κάθε ανθρώπου. Όπως και να έχει, σας κοιτάζουν κατάματα δίχως να επιχειρούν να σας αποδείξουν κάτι· θέλουν μονάχα να σας διηγηθούν μια ιστορία, ψιθυρίζοντάς σας πως υπάρχει και αυτή η εκδοχή της.

Υπάρχουν ιστορίες που προορίζονται να ολοκληρωθούν σε μονάχα μια σελίδα, άλλες που γίνονται ολόκληρο βιβλίο και ορισμένες που δεν συμβιβάζονται ποτέ με το αποτέλεσμά τους, λες και σκοπό τους έχουν κάθε φορά που τις διαβάζεις να σου φωνάξουν:

«Θα μπορούσες να με έχεις γράψει και καλύτερα!»