Μόλις το
1961, ο 27χρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο
Γέιλ, κατάφερε μέσα από ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα να
ξεγυμνώσει την ανθρώπινη ψυχή...
Το πείραμα
του Μίλγκραμ όπως έγινε γνωστό αποτελεί τη μελέτη του καθηγητή πάνω στην υπακοή
στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των
Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών
στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια
αμάχων.
Η ευρέως
αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική
διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των
Γερμανών. Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του
είδους η υπακοή –που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο
της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών. Και το απέδειξε
κάνοντας τη «φάρσα» του.
Τα
υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν
έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη.
Χώριζε τους
φοιτητές σε ζεύγη και –μετά από μια εικονική κλήρωση- ο ένας έπαιρνε το ρόλο
του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου».
Ο έκπληκτος
«μαθητευόμενος» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν
ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Έπειτα του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων.
Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!»
Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!»
Πίσω από το
«δάσκαλο» στεκόταν ο πειραματιστής, ο υπεύθυνος του πειράματος που του έδινε
οδηγίες. Για κάθε λάθος του «μαθητευόμενου»,ο δάσκαλος έπρεπε να τον «τιμωρεί»
με ολοένα και αυξανόμενα ηλεκτροσόκ.
Πολλοί όταν
συνειδητοποιούν τι ακριβώς γίνεται επιθυμούν να φύγουν, αλλά ο υπεύθυνος τους
λέει πως πρέπει να συνεχίσουν μέχρι το τέλος.
Πόσοι από τους εθελοντές έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;
Πριν
ξεκινήσει το πείραμα του ο Μίλγκραμ είχε κάνει μια «δημοσκόπηση» ανάμεσα στους
ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους, ρωτώντας τους τι ποσοστό των εθελοντών θα
έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό. Σχεδόν όλοι απάντησαν ότι κανείς δε θα
έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό, πέρα ίσως από κάποια άτομα με κρυπτοσαδιστικές
τάσεις, καθαρά παθολογικές. Δυστυχώς έκαναν λάθος.
Μόλις το 5%
των «δασκάλων» αρνήθηκαν εξ' αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και
αποχώρησαν –συνήθως βρίζοντας τον πειραματιστή. Το υπόλοιπο 95% προχώρησε πολύ
το πείραμα, πάνω από τα 150 βολτ. Και το 65%... Έφτασε μέχρι τον τελευταίο
μοχλό, τα πιθανότατα θανατηφόρα 450 βολτ!
Φυσικά ο
«μαθητευόμενος» δεν ήταν φοιτητής, αλλά ηθοποιός, που είχε προσληφθεί από το
Μίλγκραμ για αυτόν ακριβώς το «ρόλο». Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός ούτε ηλεκτροσόκ. Ο
ηθοποιός υποκρινόταν. Το μοναδικό πειραματόζωο ήταν ο «δάσκαλος». Όμως τα
αποτελέσματα ήταν αληθινά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων θα υπακούσει και
θα βασανίσει –ίσως και θα σκοτώσει- έναν άγνωστο του, αρκεί να δέχεται εντολές
από κάποιον με κύρος (στην προκειμένη περίπτωση επιστημονικό) και ταυτόχρονα να
αισθάνεται ότι δεν τον βαρύνει η ευθύνη για ό,τι συμβεί –αφού εκείνος «απλά
ακολουθούσε τις διαταγές». Και φυσικά οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν όταν
μάθουν για αυτό το πείραμα: «Εγώ αποκλείεται να έφτανα ως τον τελευταίο μοχλό.»
Δείτε τα
σοκαριστικά αποσπάσματα από την επανάληψη του πειράματος στο πρόγραμμα Horizon
του BBC 2, στη σειρά με θέμα «Πόσο βίαοι είμαστε»: