Κάποτε
ένας σιδηρουργός είχε ένα σκυλάκι, που όταν αυτός...
δούλευε χτυπώντας το αμόνι,
εκείνο κοιμόταν. ‘Όταν έτρωγε, το σκυλάκι ξυπνούσε, έτρεχε και στεκόταν κοντά
του. Μια φορά του πέταξε ένα κόκαλο και έτσι του μίλησε: «Κακομοίρη μου τι
υπναράς που είσαι! Όταν χτυπώ το αμόνι, κοιμάσαι, μα σαν βάλω σε δουλειά τα
δόντια μου… ξυπνάς αμέσως».
Ο
μύθος θέλει να μας πει πως σε τίποτα δεν ωφελούν οι τεμπέληδες και οι υπναράδες
γιατί τρέφονται από ξένους κόπους.
