Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Τι βιώνει κάποιος όταν τον πιάνει κρίση πανικού;


Όποιος δεν έχει βιώσει κρίση πανικού δεν ξέρει τι σημαίνει. Η καρδιά χτυπάει σαν τρελή, το στομάχι σφίγγεται, η αναπνοή δυσκολεύει, τα μέλη παγώνουν, η ναυτία σε καταβάλει κ.α Και όμως όλα αυτά...

είναι μέσα στο μυαλό του ασθενούς. Κανείς δεν πέθανε ποτέ από κρίση πανικού, λένε οι γιατροί.
Η ουσία όμως είναι μια. Η κρίση πανικού είναι μια τρομακτική εμπειρία κατά τη διάρκεια της οποίας ο άνθρωπος νομίζει ότι θα βγει η ψυχή του. Ο κλινικός ψυχολόγος του Κέντρου Άγχους και Σχετιζόμενων Διαταραχών από το πανεπιστήμιο της Βοστόνης, δρ Todd Farchione τονίζει: «Αν κάποιος πάσχει από μια τέτοιου είδους διαταραχή, εξουθενώνεται. Ακόμη κι αν ο πάσχων αντιλαμβάνεται ότι αυτό που βιώνει είναι παράλογο, έχει μάθει να αντιδρά με ένα συγκεκριμένο τρόπο σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι απόλυτα φυσικό να τρομάζει πραγματικά.»
Η κρίση πανικού δεν προειδοποιεί. Χτυπάει ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένουμε. Μπορεί να χτυπήσει ακόμη και όταν κάποιος κοιμάται. Η διάρκεια της δεν ξεπερνάει τα 15-20 λεπτά, τα οποία όμως μοιάζουν σαν μια αιωνιότητα. Στη συνέχεια ο άνθρωπος που τη βίωσε είναι ένα ράκος μέχρι να επανέλθει. Διαβάστε τι περιέγραψαν κάποιοι άνθρωποι στη Huffingtonpost για το πώς βιώνουν εκείνα τα λεπτά.:
«Στις χειρότερες περιπτώσεις, πέφτω στο πάτωμα και νιώθω ανίκανη να κάνω το οτιδήποτε. Νιώθω σα να δέχομαι επίθεση από τρομοκράτες ή σα να με κυνηγάει ένας δεινόσαυρος. Θέλω να τρέξω για να σωθώ, αλλά δεν μπορώ». Θα πει μια πάσχουσα ενώ κάποιος άλλος θα συμπληρώσει:
«Μουδιάζει όλο μου το σώμα και ζαλίζομαι. Νιώθω να τρέχει παγωμένο νερό στις φλέβες μου. Θέλω να δραπετεύσω από το σώμα μου και, προφανώς, δεν μπορώ. Δυσκολία στην αναπνοή, ταχυκαρδία και απόλυτος πανικός.»
«Νιώθω ότι οι τοίχοι με πλησιάζουν και το δωμάτιο μικραίνει. Η όρασή μου χαλάει και δεν μπορώ να δω καθαρά. Βλέπω τα πάντα σαν μέσα από τούνελ.» και κάποια άλλη γυναίκα συνεχίζει: «Νιώθω σαν να απογειώνομαι, μόνο που η μηχανή που με σηκώνει ψηλά είναι ο φόβος που θέλω να του ξεφύγω και δεν μπορώ. Είναι σαν να βρίσκομαι σε τρενάκι του λούνα παρκ, με την αδρεναλίνη μου στα ύψη, μόνο που στην πραγματικότητα είμαι καθιστή.»

«Είναι σα να βρίσκεσαι παγιδευμένος και να ασφυκτιάς μέσα σε ένα κτήριο που έχει πάρει φωτιά. Πολύ τρομακτικό.» «Νιώθω ότι πνίγομαι. Τα χέρια μου μουδιάζουν, γιατί βαριανασαίνω και δεν παίρνω αρκετό οξυγόνο, και αυτό με πανικοβάλει ακόμα περισσότερο»... (News247.gr)