Το τι οπτικομαλακτικός έλεγχος πέφτει πριν την οποιαδήποτε
σεξουαλική επαφή και τι ανασφάλειες κυκλοφορούν στο μυαλό των «συνενόχων»...
δε
λέγεται!
Το σίγουρο πάντως είναι ένα. Κανείς δεν είναι σίγουρος
ότι ο άλλος τον θέλει γι’ αυτό που είναι. Βλέπεις, η ανασφάλεια είναι μια
αρρώστια που σπάνια γιατρεύεται.
Με το που φτάνει η μεγάλη διείσδυση, αρχίζει η προβολή
όλων των τρελών σεναρίων…
«Ρε μήπως βρωμάω;», «Έχουν φύγει τα σπυράκια από την
πλάτη μου;», «Το στήθος μου θα του αρέσει ή μήπως θα τον ξενερώσει η τρίχα που
είναι δίπλα στη ρώγα;», «Στα… πνευστά θα είμαι καλή σαν κάποια άλλη;», «Θα
βογκάει την ώρα που θα με πηδάει ή θα βρίζει εμένα και όλο μου το σόι;», «Θα
φτάσω σε οργασμό ή θ’ αναγκαστώ να κάνω τη μουσχάρα για να τελειώσει;» λέει η
θηλυκιά με την κυτταρίτιδα να της έχει κόψει τα πόδια, αλλά έξυπνα να την
προσπερνάει, για να ακολουθήσει το ερωτηματολόγιο του αρσενικού…
«Τον έχω μεγάλο ή θα βάλει τα γέλια με το γαριδάκι που
θα δει;», «Ξέρει πιο πολλές στάσεις από εμένα ή είναι άβγαλτη;», «Θ’
αναστενάζει ή θα είναι μουγκή;», «Θα βρω πάτο ή θα πνιγώ στον ωκεανό;», «Και ο
πατέρας της, που θα είναι ο πατέρας της;»!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο καθένας τραβάει το δικό του
μαρτύριο, μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, η ώρα του ξεβρακώματος. Εκεί που ή
χάνεις το φως σου, ή πηδάς σαν το τρελό κατσίκι από τη χαρά σου, που ο άλλος ή
η άλλη έχει να δει χαρά στα σκέλια από τους Ολυμπιακούς του 2004, και πέφτει με
τα μούτρα… στον πατσά!!!
(Η
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑΣ ΠΟΡΝΗΣ, μέσα από ένα μισοκατεστραμμένο ημερολόγιο, του Παύλου
Ανδριά- kaftigrafida.blogspot.gr)
