Κουβέντα στην «αυλή», με τον συγγραφέα Θωμά Σιταρά

Όταν η γνώση συναντά τη μοναδικότητα της στιγμής...

και γίνονται «εργαλεία» στα χέρια του συγγραφέα, το αποτέλεσμα σε συγκινεί, καθώς αιχμαλωτίζει τα αισθήματά σου! Η συνάντηση με τον αγαπητό Θωμά στην αυλή μας, δεν σας κρύβω πως ήθελα να κρατήσει περισσότερο, δεν ήθελα να τελειώσει… Το γιατί θα το καταλάβετε διαβάζοντας τα όσα μας είπε…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; 

Σαν παιδί Κωνσταντινοπολίτικης οικογένειας έζησα σ’ ένα απίστευτα ανέμελο και προπάντων κεφάτο περιβάλλον και ας ήταν οικονομικά μετρημένο. Αυτή η ανεμελιά, η σιγουριά για το αύριο, παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες, μου λείπουν σε μεγάλο βαθμό σήμερα. Α, και κάτι ακόμη: Η κουζίνα της μαμάς...

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; 

Ο Γκιούλιβερ, που παρ’ όλη τη δύναμή του, ήξερε να τη χρησιμοποιεί με σοφία και καλή καρδιά.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας; 

Τα βιβλία μου δεν έχουν ήρωες της μυθοπλασίας, αφού ασχολούνται με πραγματικά–υπαρκτά πρόσωπα του παρελθόντος. Αυτό που βασικά βρίσκει κανείς στα βιβλία μου είναι μια εκλαϊκευμένη λαογραφία της καθημερινότητας. Ο τρόπος βέβαια της παρουσίασης, ιδιαίτερα το χιούμορ που δεν με εγκαταλείπει ποτέ, αυτό μάλιστα κρύβει ένα φανερό «μυστικό» του εαυτού μου

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; 

Είμαι πολύ καλός ομιλητής. Δεν το λέω εγώ, αλλά τα περίπου 30.000 άτομα που έχουν παρακολουθήσει διάφορα σεμινάριά μου...

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Δεν έχω υπομονή

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας; 

Έχω ζήσει μια έντονη και πολυτάραχη –με την θετική της έννοια- ζωή μέχρι τώρα, που φυσικά δεν μπορεί ν’ αποτυπωθεί σ’ ένα σύντομο βιογραφικό. Παρ’ όλο που δεν πιστεύω σε μοίρες, φλιτζάνια και τέτοια θα έλεγα, τώρα πια στα 75 μου και βλέποντας τα απολογιστικά, ότι κάτι «παίζει» και σ’ αυτό το τομέα

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας; 

Παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως σίγουρα όμως επικίνδυνα παθιασμένα

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; 

Δεν το συζητώ. Θα μπορούσε να ήταν και σήμα κατατεθέν μου. Αν και στη χώρα μας δεν μπορεί να θεωρείται πάντα θετικό στοιχείο

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; 

Δυστυχώς σαν συνταξιούχος δεν μπορώ πλέον να ασχολούμαι με τα εκπαιδευτικά –κινδυνεύει η σύνταξη με περικοπές και τότε θα το κλείσουμε το μαγαζί- αναγκαστικά λοιπόν μας απέμεινε η λαογραφική έρευνα στις βιβλιοθήκες, το γράψιμο βιβλίων και ένα συγκεκριμένο καφενείο, το «Πανελλήνιον» της οδού Μαυρομιχάλη, μέγα σκακιστικόν κέντρον...

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας; 

Το «Έγκλημα στο Κολωνάκι» του Τζανή Αλιφέρη, απλά γιατί μου αρέσουν τα καλά αστυνομικά.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; 

Η ημέρα Πέμπτη. Είναι αυτό που προηγουμένως σας έλεγα ότι κάτι «παίζει» με τη μοίρα. Εξηγείστε μου πώς να μη την θεωρώ γουρλίδικη αφού προηγείται συντριπτικά των υπολοίπων ημερών σε θετικά γεγονότα;

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; 

Προσπαθώ να τις αποφύγω. Νομίζω ότι γίνεται κανείς κουραστικός λέγοντας τα ίδια και τα ίδια...

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; 

Εξαρτάται από το τί ποιότητα διαθέτει και πόσο εμπιστοσύνη έχει στον λαό που διοικεί.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;

Αν θα πάτε σ’ ένα μπαζάρ βιβλίων θα διαπιστώσετε ότι οι πιο πολλοί γονείς αγοράζουν παιδικά βιβλία για τα παιδιά τους, πολλές φορές από το υστέρημά τους. Όσο όμως προχωράμε στο Δημοτικό σχολείο «ξεχνά» το παιδί τα βιβλία και αρχίζει το διαδίκτυο και άλλα. Η παιδεία που προσφέρει το σχολείο του δεν έχει καμία σχέση με το βιβλίο. Τι περιμένετε να κάνει όταν ενηλικιωθεί; Νέκρα. Γιατί λοιπόν να συνεχίσει όταν «μεγαλώσει». Οι εκδότες βγάζουν 5000 με 6000 βιβλία το χρόνο, τα βιβλιοπωλεία γεμάτα, οι αποθήκες γεμίζουν από επιστροφές, οι βιβλιοθήκες άδειες. Απογοήτευση πλήρης. Μελέτες επί του θέματος πάμπολλες, οι περισσότερες γεμάτες σκοπιμότητες. Πολιτική βιβλίου από ποιόν; Ξεκινήστε από τους κρατικούς φορείς γεμάτοι διοικητές με ανίερες κομματικές και προσωπικές βλέψεις, συνεχίστε μετρώντας τους συλλόγους εκδοτών κλπ. Μεγάλη ευκαιρία θα ήταν το «Έτος Βιβλίου» που «εορτάζεται στη χώρα μας. Κάντε ένα γκάλοπ στους δρόμους να δείτε ποιος το έχει πάρει χαμπάρι; Να σας πω εγώ ένα γκάλοπ προσωπικό από τη δανειστική βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων. Ε, λοιπόν ποιο πολλές βλέπω οικονομικές μετανάστριες που παίρνουν βιβλία, και όχι μόνο για τα παιδιά τους, παρά Ελληνίδες -Για άνδρες άστο καλύτερα. Αλλά βλέπετε όλοι αυτοί έρχονται από χώρες με άλλη κουλτούρα, άλλη παιδεία!

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; 

Κανένας κατά την ταπεινή μου γνώμη, «έθνοσωτήριος» νόμος δεν θα είχε το αποτέλεσμα που θα περίμενε κανείς, με την κομματοκρατία και το απίστευτα χαμηλό επίπεδο της διοικητικής μηχανής που βασιλεύει στη χώρα μας

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; 

Αετός

Πιστεύετε στα όνειρα; 

Μπρρρρ

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; 

Φτιάξε τη ζωή μόνος σου. Με μέθοδο και επιμονή. Η κοινωνία που ζεις αδιαφορεί για το «γιατί δεν έγινε», μετράει αυτό που «έγινε»

Ο Θωµάς Σιταράς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα από γονείς Κωνσταντινουπολίτες. Αριστούχος απόφοιτος της Λεοντείου Σχολής, σπούδασε, ως υπότροφος του Βαυαρικού Υπουργείου Παιδείας οικονοµικά και δηµοσιογραφία στο Πανεπιστήµιο του Μονάχου. Ολοκλήρωσε την πανεπιστηµιακή του εκπαίδευση µε µεταπτυχιακές σπουδές στο μάρκετινγκ, στο ίδιο πανεπιστήµιο.

Εργάστηκε στη Γερµανία, στην εταιρεία Ηλεκτρονικών Υπολογιστών "Honeywell" και περιστασιακά στο ραδιοφωνικό σταθµό "Voice of America".

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα απασχολήθηκε επί σειρά ετών ως διευθυντής μάρκετινγκ στο βιομηχανικό όμιλο Α. Πετζετάκις και σε διάφορες άλλες, µικρότερες επιχειρήσεις.

Παράλληλα, από το 1970 ασχολήθηκε µε την επαγγελµατική εκπαίδευση, ως συνιδρυτής του BCA και ως ιδρυτής του Κέντρου Διοικητικών Επιστηµών.

Στο ρόλο του εκπαιδευτή ενηλίκων έχει οργανώσει ή συµµετάσχει σε πολυάριθµα σεµινάρια Διοίκησης και Οργάνωσης, Μάρκετινγκ και Πωλήσεων σε παραγωγικές, εµπορικές και τουριστικές επιχειρήσεις, καθώς και σε Κέντρα Επαγγελµατικής Κατάρτισης.

Από το 2007 είναι πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσµου Εκπαιδευτών Ενηλίκων. Έχει συγγράψει µε συναδέλφους του τα εξής βιβλία: "Το εµπορικό κατάστηµα στη νέα χιλιετία: Πρακτικές εφαρµογές μάρκετινγκ στο λιανεµπόριο", Αθήνα 2000, εκδ. Αθ. Σταµούλη, "Μάρκετινγκ τουρισµού και ποιοτική εξυπηρέτηση", Αθήνα 2004, εκδ. Interbooks, "Εισαγωγή στη θεωρία του τουρισµού", Αθήνα 2008, εκδ. Interbooks.

Σήµερα απασχολείται ως σύµβουλος επιχειρήσεων κι εκπαιδευτής ενηλίκων, ενώ είναι τακτικό µέλος της Παγκόσµιας Οµοσπονδίας Δηµοσιογράφων και Συγγραφέων Τουρισµού.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)