Το ερώτημα του Αντώνη Ξένου «Το ιστορικό πλαίσιο...
είναι αυτό που
διαμορφώνει τη γυναίκα ή η ίδια η γυναίκα είναι αυτή που καθορίζει το ιστορικό
πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται;», πραγματικά με έβαλε σε σκέψεις, πριν καν
ανοίξω και ξεφυλλίσω το βιβλίο της Ελένης Γερασιμίδου.
Δεν θέλησα να δώσω απαντήσεις… Αρκέστηκα στο να καθίσω και να το διαβάσω,
να διαβάσω αυτό που η ίδια λέει στον πρόλογο: «Κάνε μια απόπειρα για διηγήματα
και βλέπουμε…».
«Οι κούκλες», «στου Zonar’s», «τα γενέθλια», «οι λιγομίλητοι φίλοι και οι
ευαίσθητοι», «στο Μοτέλ», «λίγο πριν την παράσταση»… βγάζοντας τα εισαγωγικά
και τα κόμμα, συνθέτουν κάτι το μοναδικό, κάτι το ασύλληπτο!
Μια ιστορία γεμάτη εικόνες, πλημμυρισμένη από αισθήματα σε κερδίζει με
τον τρόπο γραφής της…
Ένας άνθρωπος αγαπητός και μόνο από τη φυσιογνωμία της, με έκανε να της
πω «μπράβο» γι’ αυτό το βιβλίο που έφτασε στα χέρια μου, να της πω ότι είναι
λίγα αυτά που γράφω και να απαντήσω στον Αντώνη Ξένου, πως η γυναίκα δεν
μπαίνει ούτε σε πλαίσιο, ούτε σε πλάνο, αν δεν το θέλει η ίδια!
Και επιστρέφω στο βιβλίο «Αυτές και εκείνες»…
Λοιπόν, η κα Γερασιμίδου έχει γράψει μέσα σ’ αυτά τα μικρά διηγήματα,
όλα όσα προσπαθούν δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες συγγραφείς να γράψουν και να
εντυπωσιάσουν σε πολλαπλάσιο αριθμό βιβλίων.
Με μια «χρωματισμένη» γραφή, γεμάτη εικόνες και ολοκληρωμένους
χαρακτήρες, σε προτρέπει να ταυτιστείς με τη ζωή, να ζήσεις, να ερωτευτείς…
Να γευτείς όλα εκείνα τα μικρά που απλόχερα σου προσφέρει η ζωή, να
ταξιδέψεις μέχρι εκεί που έχεις φανταστεί και να γευτείς όλους τους «ρόλους»
της γυναίκας, μέσα από τις δικές της αράδες γράμματα.
Και όταν το τελειώσεις, μην απορήσεις αν δεν μπορείς πλέον να κρατήσεις
μέσα σου όλα εκείνα που μέχρι χθές σε τρόμαζαν και σε καθιστούσαν «αδύναμη» σε
μια κοινωνία δίχως όνομα και ταυτότητα.
Διαβάστε το και χαμογελάστε που ένας άνθρωπος έπιασε το σφυγμό σας...
________________________________________
Το
βιβλίο θα ήθελα να σας ενημερώσω, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ
Παύλος Ανδριάς
by
Aylogyros news