Βραδάκι ώρα
10.30 Καλαμιώτου & Αθηναΐδος βρεθήκαμε...
στον πολυχώρο – καμπαρέ - BAR στο
περίφημο FAUST…
Ο οικοδεσπότης και ιδιοκτήτης του , Αλέκος Συσσοβίτης μας υποδέχτηκε ευγενικά και
μας ξενάγησε…
Πράγματι είναι ένας ιδιαίτερος πολυχώρος στρωμένος
με μαρμάρινα πλακάκια σχήματος εξαγώνου, φωτισμός από κρυστάλλινους πολυελαίους,
περιμετρικά βελούδινες κουρτίνες, και… μια
υπερυψωμένη μουσική σκηνή, όπου εκεί γίνονται μουσικές συναυλίες.
Το μπαρ εντυπωσιακό με καθρέπτες και καπιτονέ
επενδύσεις, ενώ παντού ακούγεται μουσική ρετρό τζαζ, αυτή που μας κρατούσε κι
εμάς συντροφιά… μέχρι εκείνος να ετοιμαστεί και να καθίσει μαζί μας…
κε Συσσοβίτη
αλήθεια ποιος είστε; Περιγράψατε τον εαυτό σας
Είμαι αναποφάσιστος , διχασμένος… και όλα πάντα εν
θερμώ …
Σύμφωνα με
τον Doris Mortman, «αν δεν συμβιβαστείς με αυτό που είσαι δεν θα χαρείς ποτέ με
αυτό που έχεις» εσείς συμβιβάζεστε;
Τώρα πια ναι, συμβιβάζομαι πολύ περισσότερο από
άλλοτε
Είστε
οργανωτικός;
Ναι είμαι… αλλά για να το επιτύχω αυτό ξυπνάω στις
9.00 και κοιμάμαι στις 5.00 το ξημέρωμα
Μια Ιαπωνική
σοφία λέει «Ισχυρότερος είναι πάντοτε αυτός που χαμογελά και όχι αυτός που
οργίζεται...» Εσείς τι λέτε γι’ αυτό;
Πολλές φορές γελάω με το θυμό μου… αλλά και τσαντίζομαι
με κάτι που ίσως μου έβγαζε χαμόγελο…
Πως βλέπετε
τον εαυτό σας την επόμενη δεκαετία;
Ότι και να σκεφτώ θα διαψευσθώ. Δεν μπαίνω καν σε
αυτή τη σκέψη... Δεν μου το επιτρέπει η υποψιασμένη πλευρά μου… Άντε να
σχεδιάσω για ένα μόνο χρόνο.
Πότε
καταλαβαίνετε πως σας αρέσει μια γυναίκα… και τι σας καλύπτει;
Το νιώθω… Βέβαια είμαι φυσιογνωμιστής, αλλά δίνω
περισσότερη σημασία στον εσωτερικό κόσμο της.
Πείτε μας
για το FAUST ( Ευοίωνο ) πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα;
Η ιδέα πάρθηκε μαζί με ένα φίλο από τη Βραζιλία
και υλοποιήθηκε με άλλους δυο συνεργάτες – συνιδιοκτήτες. Ξεκίνησε η λειτουργία
4 Νοέμβρη του 2011, πηγαίνει πολύ καλά και έρχονται σχεδόν όλες οι ηλικίες. Η
δομή και η διακόσμηση απεικονίζει την προσωπικότητά μου, αφού όλα σε αυτό το χώρο
επιλέχθηκαν κυρίως από εμένα.
Τηλεόραση ή
θέατρο ?
Θέατρο. Από Πέμπτη ως Κυριακή πρωταγωνιστώ μαζί με
την Μάνια Παπαδημητρίου στο θεατρικό έργο «Κραυγή», που διαδραματίζεται ανάμεσα
σε έναν άνδρα και μια γυναίκα που είναι αδέλφια… Κεντρικό θέμα της «κραυγής»,
είναι ο φόβος.
Αν ήσασταν
βιβλίο τι τίτλο θα είχε;
Πρέπει να το σκεφτώ… ίσως «Γητευτής της
καθημερινότητας»
Αν ήσασταν
πίνακας ζωγραφικής… τι θα απεικόνιζε;
Σίγουρα ένας πίνακας αφηρημένης τέχνης…
Σας
ευχαριστούμε για την φιλοξενία…
