Τις
τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, ο Έρμαν Έσσε απολάμβανε...
το ησυχαστήριο του
σε ένα μικρό ελβετικό χωριό, ζωγράφιζε, έγραφε, περιποιούνταν τον κήπο του και
απαντούσε σε όσα γράμματα του έστελναν οι θαυμαστές του. Ένα από αυτά (τα
30.000 περίπου, όπως έχουν υπολογιστεί) προερχόταν από έναν νεαρό που ζούσε στη
γερμανική πόλη Ζόλινγκεν, ο οποίος επιθυμούσε να ξεκινήσει συγγραφική
καριέρα και ζητούσε τη συμβουλή του Έσσε. Η απάντηση του συγγραφέα ήταν η
ακόλουθη:
Δεν
είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι θα γίνετε συγγραφέας. Δεν υπάρχουν
δεκαοκτάχρονοι συγγραφείς, πολλώ δε μάλλον στις μέρες μας.
Αν
έχετε το χάρισμα, θα το έχετε εκ φύσεως και θα υπάρχει μέσα σας παιδιόθεν.
Αλλά, αν θα βγει κάτι από αυτό το χάρισμα, αν θα έχετε κάτι να πείτε ή να εκφράσετε, αυτό δεν εξαρτάται μόνο από το
χάρισμά σας, αυτό εξαρτάται από το αν μπορείτε να πάρετε στα σοβαρά τον εαυτό
σας και τη ζωή, αν ζείτε με ειλικρίνεια και είστε ικανός να αντισταθείτε στον
πειρασμό να κάνετε απλώς ό,τι είναι εύκολο για το ταλέντο σας.
Εν
κατακλείδι, εξαρτάται από το
πόσους αγώνες, θυσίες και αυταπάρνηση είστε ικανός να επιδείξετε. Είναι
αμφίβολο αν ο κόσμος θα σας το ανταποδώσει και αν θα σας ευγνωμονεί για όλο
αυτό. Αν δε σας έχει γίνει έμμονη
ιδέα, αν δεν προτιμάτε να πεθάνετε αμέσως παρά να απαρνηθείτε τη λογοτεχνία,
βάλτε του τέλος.
Πηγή: Άλαν Πέρσυ,2014, ‘Έρμαν
Έσσε: 66 Μαθήματα Καθημερινής Σοφίας’, Εκδόσεις Πατάκη (thewholecow)
