...με
τη «φωνή» & την υπογραφή της Μάρθας
H ιστορία
του βιβλίου μου, μοιάζει με ένα γλυκόπικρο νανούρισμα, που μου έλεγε η γιαγιά
μου η Μερτζανή, ντυμένη στα μαύρα. Χωμένη στην αφράτη αγκαλιά της, αποκοιμιόμουν
με τη βραχνή φωνή της και τα ακαταλαβίστικα λόγια της ρίζας της...
Την ευχή
της μου έδωκε με όλη της την ψυχή και τη ζωή της ξετύλιξε σαν τη φθαρμένη
κουρελού, που έριξε πάνω της την ώρα που το καραβάνι έπαιρνε τον δρόμο της
μεγάλης φυγής.
Η Μερτζανή
γεννήθηκε Ρωμιά. Θρακιώτικη ήχησε η λαλιά που της μίλησε για την αγάπη και τον
πόνο. Μα το ριζικό της άλλαξε. Ξεριζωμός μεγάλος...Να λησμονήσει δεν μπορεί.
Τη λύτρωση
γυρεύει κι ένα δάκρυ για τη Θράκη γίνεται η ζωή της. Η Μερτζανή ξεπέρασε πολλές
φορές τον εαυτό της, λύγισε πολλές φορές, έπεσε, ξανασηκώθηκε, αλλά δεν έχασε
ποτέ την αξιοπρέπεια της.
Είναι η αληθινή
ιστορία μιας αξιοθαύμαστης γυναίκας…
