Δεν
ήταν λίγοι εκείνοι που μου είχαν πει ότι δίσταζαν να κάνουν το πρώτο βήμα,
γιατί φοβόντουσαν την αντίδραση μου.
Φοβόντουσαν
μην τους απορρίψω με το καλημέρα, μην τους γονατίσω τον αντρικό τους εγωισμό,
μη τους στερήσω το δικαίωμα της οπτικής επαφής…
Αυτή
που ήθελαν να την ρίξουν στο κρεβάτι και να της πετάξουν τα μάτια έξω, αυτή που
θα τους έκανε χίλια δυο κόλπα στο κρεβάτι και θα τους πότιζε με τα υγρά της
ηδονής.
Μια
πουτάνα ξέρει με τι σκατά έχει να κάνει και γι’ αυτό λέγεται και πουτάνα, σε
αντίθεση με την «κυρία» που θέλει να νομίζει ότι ελέγχει τα πάντα, αλλά στην
ουσία δεν μπορεί να αντιληφτεί τι κουμάσι είναι αυτός που της ανοίγει τα
σκέλια.
Γιατί
αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν αρκετές, είναι ότι ο άντρας δεν τρομάζει από
μία επιθετική γυναίκα. Αυτή θέλει για να αισθανθεί αρσενικό, αυτή θέλει για να
καμαρώνει ότι κυκλοφορεί γυναίκα και όχι μόμολο…
Επιθετική
γυναίκα σημαίνει ότι γνωρίζει ποια είναι, ξέρει πως μπορεί να σταθεί δίπλα σε
έναν άντρα και πάντα έχει τον τρόπο να κάνει το πρώτο βήμα και να κατακτά αυτό
που επιθυμεί.
Είναι
αυτή που κοιτάζει τον άντρα κατάματα και τον πάει μπροστά, τον ανεβάζει
σκαλοπάτια και του σπάσει τον τσαμπουκά όταν αυτός νομίζει ότι είναι ο σούπερ
ουάου!
Και
πιστέψτε με όλα αυτά, αυτοί μου τα έμαθαν. Αυτοί που φώλιαζαν στην αγκαλιά μου
και μου άνοιγαν την ψυχή τους… καθώς εκεί που πραγματικά ήθελαν να τα κάνουν,
έτρωγαν πόρτα.
Γιατί
αγάπη μου, ο άντρας γι να πάει με άλλη, να ξέρεις εσύ τον έχεις ωθήσει σε αυτό.
Εσύ τον έχεις αφήσει να σε δει κενή, με αποτέλεσμα να κυνηγάει καθετί που είναι
πρόκληση γι’ αυτόν.
Μην
ξεχνάς, γεννήθηκε να είναι ο κυνηγός… και όχι μαλάκας και υποτακτικός όπως τον
θέλεις εσύ ή όπως σου δίδαξε η ανέραστη η μαμά σου!
(Η
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑΣ ΠΟΡΝΗΣ, μέσα από ένα μισοκατεστραμμένο ημερολόγιο του Παύλου
Ανδριά)
