Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

"Πως γλιτώνεις από την "αγέλη" του κοινοβουλίου;"


Της Δήμητρας Σωτηριάδου
Έχεις πέσει σε αγέλη σκύλων, αδέσποτων ή τσοπανόσκυλων και γλίτωσες; Εάν ναι, σημείωσε σε παρακαλώ το mail μου να ανταλλάξουμε εμπειρίες. Να μου πεις πως αντέδρασες και γλίτωσες, να σου πω κι εγώ. Ή φεύγεις και δείχνεις αδιαφορώντας τα οπίσθιά σου στα σκυλιά ή επιτίθεσαι με...
όποιο ρίσκο ή παραδίδεσαι στις όποιες δυνάμεις σου έχουν απομείνει και σε πιάνει πανικός και αφήνεσαι στην τύχη των ζώων, δηλαδή στα δόντια τους.
Βέβαια στην Αθήνα, όσους ρώτησα δεν είχε κανένας την εμπειρία της αγέλης και των δαγκωμάτων. Μόνο του κατοικίδιου σκύλου τους. Δε ρώτησα κυνηγούς που έχουν εμπειρία, δε λέω.
Στην επαρχία πάλι, εκεί που έφαγα τις δαγκωματιές (δύο μόνο ευτυχώς στη γάμπα, έξω από τη Λαμία) δεν πήρα μια απάντηση, αλλά πολλές. Στην ερώτηση πως πρέπει να αντιδράσεις στην αγέλη, άλλος μου έλεγε να σκύψεις και να πάρεις πέτρα, και να την πετάξεις. Άλλος μου είπε να μείνω κόκκαλο. Άλλος να κυκλοφορώ με γκλίτσα.
Το μόνο που καταθέτω είναι ότι αγαπώ πολύ τα σκυλιά. Είναι η δεύτερη φορά που πέφτω σε αγέλη αδέσποτων. Την πρώτη περπατούσα με σταθερό βήμα και τραγουδούσα. Παρά τα γαυγίσματα με παράτησαν. Τη δεύτερη μετά από περιπλάνηση τριών ωρών σε ποτάμι και χάσιμο προσανατολισμού, μάλλον ένιωσαν το φόβο μου. Και ενώ πέρασα από 15 - 20 σκυλιά τραγουδώντας, ένα μου την έπεσε. Ούτε που γύρισα να τα δω, ούτε που κοντοστάθηκα. Συνέχισα και έφαγα και δεύτερη δαγκωνιά. Μάλλον με "μάλωσε" έτσι κατάλαβα.
Σημασία έχει ότι πέρασα αλώβητη (θα μπορούσαν να με είχαν τσακίσει) και ψάχνω να καταλάβω εάν αντέδρασα σωστά. Δηλαδή το ότι τους γύρισα την πλάτη και συνέχισα να περπατώ και να απομακρύνομαι από το χώρο ελέγχου τους, ήταν άραγε σωστό ή λάθος; Βέβαια δύο δαγκωματιές ελαφριές ήταν αρκετές για αντιλυσσική αγωγή. Πέντε δόσεις εμβολίων θα υποστώ.
Ωραίο πείραμα όμως δεν είναι αυτό; Το πέρασμα της αγέλης...
Και να, που έρχεται η ώρα, πανάθεμά την, να γυρίσεις στην Αθήνα. Θες δε θες, πιάνεις τα μηνύματα του φόβου, του εκφοβισμού, της τρομοκρατίας. Μέτρα, χαράτσια, φόροι και άλλα μέτρα. Δε γλιτώνεις με τίποτα. Η μία δαγκωματιά μετά την άλλη. Τι να κάνεις για να γλιτώσεις; Ό,τι έκανες  στη φύση; Να γυρίσεις τα οπίσθιά σου και να τους ξεπεράσεις; Να δεις κατάμουτρα, τα άγρια σκυλιά και να σε κατασπαράξουν; Η μόνη λύση, εάν σου επιτεθούν κατάμουτρα, μου λένε οι ειδικοί, είναι να τους δαγκώσεις το αυτί;
Όπως θα έκαναν οι μητέρες των σκυλιών. Έτσι μαλώνουν τα ατίθασα σκυλάκια τους, τους δαγκώνουν τα αυτιά. Και αυτά το θυμούνται.
Θα προλάβεις όμως εσύ να δαγκώσεις το αυτί του σκύλου; Tι πιστεύεις; (madeincreta)