«Κουβέντα
στην αυλή…»
… με τη
συγγραφέα Μαριλένα Παππά
Η Μαριλένα Παππά γεννήθηκε το 1988, στην Αθήνα. Σπούδασε
οικονομικά στο τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ μιλάει
τρεις γλώσσες(Αγγλικά, Ισπανικά, Ρώσικα).
Ξεκίνησε να γράφει σε πολύ μικρή ηλικία και το
2009 , εξέδωσε το πρώτο της παιδικό μυθιστόρημα, «Ο πλανήτης που χαμογελά», από τις εκδόσεις Χατζηλάκος.
Το 2012 επανήλθε με ένα δοκίμιο, με τίτλο «Ο κύκλος των χαμένων εποχών», που
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars.
Διατηρεί το δικό της Blog , «Σκέφτομαι και γράφω»,
ενώ κείμενά της έχουν δημοσιευθεί στο ειδησεογραφικό site Goodstory.gr...
Τι μαγικό να
είχαμε ένα πλανήτη να χαμογελά! Αντίθετα από αυτό, έχουμε έναν, που καθημερινά
τον πληγώνουμε και τον καταστρέφουμε! Εσείς όμως με ένα ξεχωριστό τρόπο, μας
κάνετε να πιστεύουμε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ότι ζούμε σ’ αυτόν που
μας χαμογελά. Πως το πετύχατε αυτό;
Πράγματι,
ζούμε σε έναν πλανήτη πληγωμένο και κατ’ επέκταση σε μία κοινωνία που νοσεί.
Αλλά εγώ πιστεύω στους δικούς μας μικρόκοσμους… Ο καθένας μας επιλέγει το δικό
του… Ο κόσμος που εγώ έχω διαλέξει να με περιβάλλει είναι χαμογελαστός.
Τα δικά μου
ερεθίσματα αποτελούνται από χαμόγελα , μαγεία κι αγάπη….
Η πεποίθησή
μου ότι ο πλανήτης μας χαμογελά όταν του χαμογελάμε κι εμείς, αποτυπώνεται στις
σελίδες του βιβλίου μου…
Φέρατε τις
γειτονιές του ουρανού… στη γη, μαγεύοντας τον πιο αγνό αναγνώστη, το παιδί. Θα
μπορούσε αυτό να λειτουργήσει το ίδιο και για τους μεγάλους;
Κάθε βιβλίο
είναι ένα ταξίδι… Ποιος δε θα ΄θελε -μικρός η μεγάλος- να ταξιδέψει στις
γειτονιές του ουρανού;
Στο νέο σας
βιβλίο «Ο κύκλος των χαμένων εποχών» βάζετε τους ήρωες σας να βρούν τις
ισορροπίες τους, μέσα από ένα αγώνα ζωής. Τι σας οδήγησε να επιλέξετε αυτό το
θέμα;
Η δική μου
καθημερινότητα και η παρατήρηση της ζωής των γύρων μου-πάντα το κάνω αυτό.
Νομίζω αυτό είναι και το νόημα της ζωής. Η ισορροπία ανάμεσα στις δυσκολίες και
την ευτυχία. Το βιβλίο πραγματεύεται τον αγώνα του ανθρώπου προς την κατάκτηση
της ευτυχίας…
Αν σας
ζητούσα να περιγράψετε μέσα σε μια παράγραφο, τα χαμένα όνειρα ενός συγγραφέα,
ποια θα ήταν η απάντησή σας;
Ένα όνειρο
είναι χαμένο έτσι κι αλλιώς αν δεν το προσπαθήσεις…
Στη δική μου
προσωπικότητα αυτός ο όρος είναι απαγορευτικός...
Κάνω όνειρα
μόνο για να χτίσω ένα καλύτερο αύριο, όχι για να στοιχειώνω το παρελθόν μου με
χαμένες ευκαιρίες…
Το να πεις
ότι σχεδιάζω, ακούγεται υπερβολικό! Ο «δημιουργός» όμως επιβάλλεται να φτιάξει
τη σκαλέτα για κάτι νέο. Εσείς, την έχετε δημιουργήσει τη νέας σας συγγραφική
σκαλέτα;
Καθόλου
υπερβολικό. Χωρίς σχέδια και στόχους δεν πας πουθενά!
Στη
συγγραφική μου σκαλέτα για φέτος αναγράφεται ο τίτλος : Φεγγαροκουταλιές και οι
Βιβλιοεκδόσεις Αναζητήσεις. Πρόκειται για το νέο μου παιδικό μυθιστόρημα που θα
κυκλοφορήσει τη χρονιά που έρχεται και για τη νέα μου συνεργασία με την κυρία
Μαρία Στυλιανού, την υπεύθυνη του εκδοτικού οίκου.
Για τον Αυλόγυρο,
Παύλος Ανδριάς
