Σσσσσσσς. Ντροπή! Καλέ αυτή «βγήκε στο κλαρί»…
Είναι μια έκφραση που χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να μιλήσουμε για μια γυναίκα που εκδίδεται αντί αμοιβής, ξένη προς τα χρηστά ήθη.
Αυτή η έκφραση άρχισε να ισχύει από τότε που ομαλοποιήθηκε η πολίτικη κατάσταση στη χώρα μας, μετά από τον Εμφύλιο (1946-49).
Μέχρι τότε τη χρησιμοποιούσαν κατά το 19ο αιώνα μέχρι και τις αρχές του 20ου οι κάτοικοι της υπαίθρου, κυρίως των ορεινών περιοχών, που υπέφεραν από τις επιδρομές των ληστών για λεηλασία, διαρπαγή, απαγωγές και εκβιασμούς, για εκείνον που έπαιρνε τα βουνά. Σκοπός του ήταν να ενταχθεί σε μια ληστοσυμμορία και να υιοθετήσει τον παράνομο τρόπο διαβίωσης των μελών του.
Κι έτσι έλεγαν «βγήκε στο κλαρί», εννοώντας το δάσος, επειδή εκεί έστηναν τα λημέρια τους οι «Βασιλιάδες των Ορέων» όπως τους αποκαλούσαν.
Αργότερα παρέπεμπε στον Αγωνιστή της εθνικής αντίστασης που έπαιρνε τα όπλα και ανέβαινε στα βουνά για να ενισχύσει το «άτακτο» εθελοντικό σώμα που προκαλούσε δολιοφθορές στον εχθρό.
Επίσης το χρησιμοποιούσαν και σε εκείνον, κατά τον Εμφύλιο που τασσόταν στις κουμουνιστικές αντάρτικες ομάδες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος.
Η μουσίτσα
