Μια
φορά και έναν καιρό, στον καιρό της κρίσης, σε ένα παλιό χωριό που ήταν χτισμένο
από πέτρα σε μια δύσβατη πλαγιά ενός βουνού...
ο Δήμος και ο Νίκος Σιελούλης
αποφάσισαν να κάνουν την επανάσταση που τους αναλογούσε…
Με
οδηγό λοιπόν τη φαντασία τους και οδηγό την αγάπη τους για την κουζίνα,
αναζήτησαν στην ιστορία του χωριού τους το σημείο εκείνο που κρυφά απ’ όλους συναντιόντουσαν
οι νεράιδες της φύσεις και έφτιαχναν τις νοστιμιές τους.
Έψαχναν
μερόνυχτα, μέχρι που ένα αστέρι έπεσε από τον ουρανό και τους έδειξε το σημείο,
εκεί κάτω από το μεγάλο πλάτανο στην πλατεία του χωριού, που υπήρχε ένα
εστιατόριο.
Το
μικρό εστιατόριο των γεύσεων, όμως χαρακτηριστικά το έλεγαν και είχε μείνει
απαράλλαχτο για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, με όλα τα στοιχεία της φύσης
να υποκλίνονται στη λαμπρότητά του.
Για
να μπορέσουν όμως τ’ αδέρφια να εκσυγχρονίσουν το μικρό οικογενειακό εστιατόριο, έπρεπε να τα κάνουν
όλα από την αρχή, χωρίς όμως να προσβάλουν τη μαγεία της φύσης και τη
μοναδικότητα του ονείρου που είχαν στην ψυχή τους.
Ο
Γιώργης και η Λόπη, οι γονείς των παιδιών, είχαν δουλέψει εκεί όλη τους τη ζωή
χαρίζοντας στους περαστικούς το χαμόγελο, της αγάπη τους και τα μοναδικά καλούδια
τους.
Μα
οι καιροί άλλαξαν και μαζί έπρεπε να αλλάξει και το μικρό εστιατόριο στη
μαγευτική πλατεία της Ανδρίτσαινας, χωρίς όμως να καταστραφεί το παραμικρό από εκείνη
τη μαγευτική γωνιά, το στέκι των γεύσεων, όπως το είχε πει κάποτε ένας γυρολόγος.
Ο
Νίκος και ο Δήμος δούλεψαν σκληρά, πολέμησαν με τις δυσκολίες του σήμερα και με
πολύ δουλειά έφτιαξαν έναν υπέροχο κήπο ομορφιάς που αγκάλιασε μέσα του το
μικρό εστιατόριο του Γιώργη και της Λόπης, που σα να το χτύπησε η καλή νεράιδα
με το μαγικό ραβδί της, μεταμορφώθηκε σ’ ένα ονειρεμένο «στέκι γεύσεων».
Σεβόμενοι
την ιστορία και την παράδοση του τόπου, δίχως άλλη σκέψη, άρχισαν να
μαγειρεύουν με πάθος τις ίδιες αρχαίες συνταγές που μαγείρευαν οι πρόγονοί τους.
Το
παλιό εστιατόριο στην πλατεία της Ανδρίτσαινας ονομάστηκε: «Συνταγές μαγειρικής
του Γιώργη και της Λόπης» και όπως συμβαίνει και στα παραμύθια, ο Δήμος και ο
Νίκος είναι εκεί πρόσχαροι και ευγενικοί, για να μας σερβίρουν μερικά από τα καλύτερα
πιάτα της παλιάς, υπέροχης Ανδριτσάνικης κουζίνας.
Παύλος Ανδριάς
Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ