Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Τυπάρα, σ’ ευχαριστούμε...



Δεν υπάρχει κανένας Έλληνας που να μη στα έχει χώσει, δεν υπάρχει κανείς που να μη σε θεωρεί mr.toumba, όπως ακόμα δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει παρεξηγήσει το υπέρμετρο ζήλων σου για τη φανέλα που φοράς!
Για όλους μας όμως είσαι ο Καραγκούνης…
Όλοι σου χρωστάμε πολλά, όλοι σου χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα μεγάλο συγγνώμη, που ακόμα συνεχίζεις να μας κάνεις υπερήφανους την ίδια στιγμή που εμείς οι ξερόλες, σε ειρωνευόμαστε!
Μαγκιά σου που δεν τα παρατάς και επιμένεις, όσο και αν όλοι εμείς οι προπονηταράδες σε έχουμε τελειωμένο, καθώς μια ζωή είμαστε καταστροφολόγοι και συνωμοσιολόγοι.
Για κάθε επιτυχία έχουμε και ένα λόγο για να την υποβαθμίσουμε, για κάθε νίκη έχουμε και κάτι συνωμοσιολογικό για να τη διαγράψουμε, όπως και για καθετί που συμβαίνει γύρω μας… λέμε πως κάτι σκοτεινό υπάρχει.
Γιώργαρε, σ’ ευχαριστούμε…
Να είσαι καλά που συνεχίζεις να μας υπενθυμίζεις ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε, να μην τα παρατάμε εύκολα, να μην πετάμε λευκή πετσέτα σε κάθε δυσκολία και να δοξάζουμε το Θεό που μας αξίωσε να γεννηθούμε σε τούτη τη χώρα.
Μάγκες σας ευχαριστούμε για τη χαρά που μας δώσατε και συγχωρέστε μας που η τιτάνια ηλιθιότητα που έχει φωλιάσει στη σκέψη μας, δε μας επιτρέπει να βλέπουμε και να γευόμαστε τα δώρα σας!
Συγγνώμη…
Παύλος Ανδριάς