Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

«Μαθήματα αγάπης»… στην προθήκη της αυλής!!!

...με τη «φωνή» & την υπογραφή της Μαίρης



«Ο νθρωποι δεν λλάζουν, ίδιοι πάντα, φοβισμένοι, νασφαλες, κπαιδευμένοι, πό τήν ρα πού γεννιονται νά...
 πομένουν καρτερικά, νά ποτάσσονται σέ τιδήποτε, χωρίς νά διεκδικον οτε τά ατονόητα! Ξέχασαν νά θυμώνουν μά κι ν τό κάνουν, εναι μόνο μέ τόν διπλανό τους, γιά τά μικρά, τά σήμαντα, πού πειλον τό μικρό γώ τους. Μόνο ατά μπορον νά ντιμετωπίσουν. Το “μείς” γνωστη λέξη, προκαλε δέος! λέξη «φοβμαι» εναι πιό συχνή σέ χρήση! Φοβται νθρωπος, κόμα κι ν θά χάσει τό λεωφορεο. Φοβται νά πεθάνει, μά καί νά ζήσει. Τό γιατί, τό τί καί τό πώς, δέν μπκε στόν κόπο νά τό ψάξει. τσι μαθε, νά φοβται κόμα καί τόν θεό! Τιμωρό καί φέντη το τόν θέλει! Γιατί διάλεξε νά εναι πιστός καί δολος του; Ποιός μοίρασε ραγε τούς ρόλους καί γιατί; να φοβισμένο καί βουλο πλάσμα πό τήν ρα πο γεννιέται, μπορε νά πιλέγει ρόλους; Μπορε νά εναι πειλή γιά τήν ρχιτεκτονική του συστήματος; χι βέβαια! Τί καλό μπορε νά προσφέρει κόμα καί στόν αυτό του; Τίποτα! Εναι μία σήμαντη βίδα πού περιστρέφεται σκόπως μέχρι νά χαθε στήν τρύπα, χωρίς νά φανε χρήσιμη σέ κανέναν.»