Ο 1ος Βαλκανικός πόλεμος έχει τελειώσει, οι
βαλκανικοί στρατοί έχουν καταλάβει διάφορες τοποθεσίες, ωστόσο οι Βούλγαροι
θεωρούν ότι αυτά που κατέλαβαν είναι λίγα και διεκδικούν είτε στρατιωτικά είτε
διοικητικά να πάρουν εδάφη από τους Έλληνες και τους Σέρβους.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
: Γουμένισσα ο τόπος του Ηγούμενου: Οι
πρώτοι οικιστικοί πυρήνες δημιουργήθηκαν στην περιοχή γύρω από το Μοναστήρι της
Παναγίας τα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, επί Παλαιολόγων. Το
αρχικό όνομα του οικισμού ήταν Γουμέντζα και σήμαινε τόπος του Ηγούμενου. Είναι
στα όρια των νομών Κιλκίς και Πέλλας, σε μια ευλογημένη από τη φύση πλαγιά του
Πάικου με βλάστηση και πηγαία νερά, τριακόσια μέτρα ψηλά από τη θάλασσα.
Έτσι
προσπαθούσαν να υποκαταστήσουν με δικές τους πολιτικές εξουσίες τις κατεχόμενες
από τους συμμάχους τους περιοχές, χωρίς να έχουν δικαίωμα έστελναν στα διάφορα
χωριά και τις κωμοπόλεις υπαλλήλους τους για να δείξουν στους κατοίκους ότι
είχαν δικαιώματα αυτοί στην πολιτική διοίκηση.
Στον
τομέα της 10ης Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού στην
περιοχή Γουμέντζας, αναφέρθηκε στον μέραρχο κάποιο τέτοιο περιστατικό, στην
Θεσσαλονίκη έγινε παράσταση στον στρατηγό Χεζαπτσιεφ χωρίς αποτέλεσμα, ο
πονηρός αυτός βούλγαρος στρατηγός έδινε υποσχέσεις που όμως δεν πραγματοποιούσε
ποτέ, αλλά μυστικά ενθάρρυνε τις στρατιωτικές και πολιτικές αρχές να κάνουν
χειρότερα.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : O Bασιλιάς
Γεώργιος Ι της Ελλάδα επισκέπτεται τον Βούλγαρο Τσάρο Φερδινάνδο στην έδρα του βουλγαρικού στρατού στην πόλη της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του τελευταίου εκεί κατά τη διάρκεια του Α 'Βαλκανικού Πολέμου (Δεκέμβριος 1912).
Στην
Γουμέντζα που υπήρχαν ήδη ελληνικές αρχές έστειλαν οι βούλγαροι ένα «έπαρχο»,
ένα κωμικό τύπο με στρατιωτική στολή και ένα σωρό παράσημα, αυτός γύριζε
κωμόπολη όλη την ημέρα με ύφος φαμφαρόνικο και έλεγε στον πληθυσμό:
«Εδώ οι Έλληνες δεν είναι τίποτα. Εμείς
ορίζουμε και εμείς διοικούμε!»
Ο
μέραρχος αφού έστειλε δύο φορές αναφορά στην Θεσσαλονίκη προκειμένου να
τον μαζέψουν οι βούλγαροι τον «έπαρχο» τους και δεν εισακούστηκε, έχασε την
υπομονή του και πρόσταξε τον συνταγματάρχη Φικιώρη, τον φρούραρχο της
Γουμέντζας, να απελάσει τον «έπαρχο». Ο Φικιώρης τον κάλεσε να παρουσιαστεί στο
φρουραρχείο για να του πει να πάψει να ανακατεύεται, ο «έπαρχο» όμως μήνυσε
στον Φικιώρη με ιταμότητα:
«Δεν σκέπτομαι διόλου να παρουσιαστώ ενόπιόν
σας. Διαταγάς παίρνω μοναχά από τον τσάρο Φερδινάνδο».
Ο
Φικιώρης μόνο που δεν έπαθε εγκεφαλικό από την απάντηση του «έπαρχου», αμέσως
έστειλε ένα δεκανέα με τρεις ευζώνους να τον πιάσουν και να τον φέρουν στο
Φρουραρχείο. Τότε ο θρασύδειλος «έπαρχος» παρακάλεσε να τον αφήσουν ελεύθερο
και έδωσε την υπόσχεση ότι θα φύγει αμέσως. Φυσικά αυτά τα έκανε για να
κερδίσει χρόνο, ο Φικιώρης διέταξε να τον ανεβάσουν σε δίτροχο κάρο με όλη του
στολή και τα παράσημα και να τον περάσουν έτσι από όλη την κωμόπολη, να τον
πάνε στις προφυλακές με συνοδεία και να τον εξαποστείλουν στους βούλγαρους…
Και
φυσικά αυτό το μασκαραλίκι εκτελέστηκε κατά γράμμα και το παρακολούθησαν οι
κάτοικοι της κωμόπολης.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: ΟΙ
ΠΟΛΕΜΟΙ 1912-13 του Σπ Μελά εκδόσεις ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη (pluton22)
