Πολλές φορές νιώθει ντροπή ο
κτηνοτρόφος Μανώλης Χανιωτάκης από το χωριό Βρύσες Αμαρίου για τα λάθη που
έκανε, ασκώντας το ιερό δικαίωμα εκλογής των κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα.
Εκφράζει επανειλημμένα την οργή του, για τα καθεστώτα που δημιούργησαν στην
πολιτική ζωή της χώρας και προκάλεσαν με τις πολιτικές τους...
«Ντρέπομαι», ξεσπαθώνει κατά όλων εκείνων που
διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες, «που είμαι Έλληνας, γιατί μια φορά ήμουν περήφανος.
Ντρέπομαι μια δεύτερη φορά που κατάγομαι από την Κρήτη, ντρέπομαι μια τρίτη
γιατί είμαι από το Ρέθυμνο, ντρέπομαι μια τέταρτη γιατί είμαι από την πατρίδα
της ανθρωπιάς το Αμάρι και ντρέπομαι μια πέμπτη γιατί είμαι από τις Βρύσες που
με το γειτονικό Καρδάκι έγιναν δυο ομαδικές εκτελέσεις. Όλη αυτή την
περηφάνια μου την ισοπέδωσαν οι πολιτικοί και με κάνουν να νιώθω ντροπή…»
Όμως αισθάνεται ντροπή και αηδία και
για ένα ακόμη λόγο: Γιατί, «ήμουν ψηφοφόρος των
κομμάτων που κυβερνούσαν την Ελλάδα» και
νιώθει «τον εαυτό του
συνένοχο» επειδή με την
ψήφο του ανανέωνε την εμπιστοσύνη του σε πολιτικούς και κόμματα που «έφεραν σε αυτή την κατάσταση την πατρίδα».
Τονίζει σε άλλο σημείο για τους
ημετέρους: «Αυτό που σκέφτεται
ο κάθε Έλληνας είναι οι ημέτεροι, οι βολεμένοι, που όσα και να τους κόψουν από
τους μισθούς και τις συντάξεις τους πάλι… ευχαριστημένοι θα είναι, γιατί δεν
είχαμε ποτέ ούτε δημοκρατία, ούτε σοσιαλισμό, ούτε κομμουνισμό. Όλα κινούνταν
μέσα στα πλαίσια των πελατειακών σχέσεων και μόνο για το ατομικό συμφέρον του
καθενός…»
ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΠΑΣΟΚ;
Ο κ. Χανιωτάκης , ιδεολογικά
ενταγμένος στον «ακομμάτιστο φιλελευθερισμό» όπως υποστηρίζει, δίδει τη δική
του ερμηνεία στα αρχικά γράμματα του ΠΑΣΟΚ: «ΠΑΣΟΚ σημαίνει Πατέρα Αναπαύσου, Συνεχίζουμε
Ολική Καταστροφή» και δηλώνει «εθελοντής να πάω στη φυλακή αν λέω ψέματα κι αν
κάποιον από τους πολιτικούς θίγω». Θυμώνει, ωστόσο, περισσότερο όταν «οι χωριανοί στο χωριό πρέπει να πληρώσουν τα
χαράτσια για τα καταλύματα του Χίτλερ, μόνο και μόνο για να καλύψουν τους
φόρους που δεν έδωσαν εκείνοι που έβγαλαν τα λεφτά τους στην Ελβετία…»
Όμως, ελπίζει ότι αυτή η τρικυμία θα
φέρει και «κάτι καλό στον τόπο». Γιατί, υποστηρίζει «θα συμμορφωθεί το Κράτος και οι πολίτες. Τώρα
είναι ζόρικα τα πράγματα μέχρι να μπει το νερό στο αυλάκι. Το βλέπουμε κι εμείς
πως αυτή η κατάσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί…»
Ο ίδιος και οι τρεις γιοί του που
είναι εγκατεστημένοι στις Βρύσες, όπως και τα πέντε εγγόνια του βιώνουν ως
κτηνοτρόφοι ,τις μεγάλες δυσκολίες: «Εγώ είμαι
ζωντανός- πεθαμένος! Τα πρόβατα δεν είναι δικά μου, οι ελιές και τα χωράφια δεν
είναι δικά μου και τα παιδιά δεν είναι δικά μου. Είναι της πατρίδας, γιατί για
την πατρίδα δουλεύουν και δεν πληρώνονται και η πατρίδα τρέφει τους κηφήνες.
Καταντήσαμε η ιδιωτική πρωτοβουλία να μετατρέπεται σε ιδιωτική σκλαβιά και για
να πάρεις ένα κιλό νερό θα πρέπει να πουλήσεις δυο κιλά γάλα!»
Ο 75χρονος κτηνοτρόφος, στο μεταξύ,
νιώθει έκπληξη για τις προόδους της επιστήμης και των ανθρώπων και θέτει το
ερώτημα: «Δεν είναι θαύμα το
ίντερνετ και το κινητό και είναι θαύμα που είπε ο Χριστός στο Λάζαρο: «Σήκω εδά γιατί
είναι ώρα σου;» Και σηκώνεται και ο Λάζαρος και έφυγε;» (madeincreta)
