Κουβέντα στην «αυλή», με τον συγγραφέα Σταμάτη Σουφλέρη

Κάνοντας χρήση της λεπτής απόχρωση που δίνει το χιούμορ...

στη ζωή μας, ο Σταμάτης κάθισε στην αυλή μας και μας μίλησε για όλα εκείνα που τον κάνουν ευτυχισμένο…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Η ευκολία που μου έδινε η οικογένεια. Σε όλα. Ήμουν τυχερός, μεγάλωσα με πολύ αγάπη και ζεστασιά, ίσως υπερβολική προστασία, μα κέρδιζε η αγάπη.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Ο μικρός Ρεμί από το «Χωρίς οικογένεια». Το είχα διαβάσει άπειρες φορές και το λάτρευα. Το παράδοξο είναι ότι το διάβαζα και άκουγα τη φωνή της μητέρας μου να με καλεί για φαγητό.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;

Ναι. Έχει πάντα στοιχεία δικά μου, συχνά αρνητικά. Έχω επίσης την ευκολία να μιλώ μέσα από το στόμα τους. Όμως από ένα σημείο και μετά αποκτούν δυναμική, πατάνε στα πόδια τους, παύουν να έχουν σχέση με εμένα.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Νομίζω το χιούμορ μου. Προσπαθώ να το βάζω στα γραπτά μου, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις κάποιον να γελάσει, χωρίς χυδαιότητα, αλλά με αυτήν την λεπτή απόχρωση που δίνει το χιούμορ.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Πάλι το χιούμορ γιατί ξεφεύγω μερικές φορές και πληγώνω τους άλλους.

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;

Δεν έχω ξεκαθαρίσει τη θέση μου απέναντί της. Ώρες πιστεύω σε αυτήν, άλλες όχι. Κάνει όμως απίστευτα παιχνίδια. Δυο μέρες πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο μου, μού χάρισε ένας δικός μου άνθρωπος ένα γράμμα που έγραφε Αδέρφια για πάντα, ενώ σίγουρα αγνοούσε, έλειπε κάπου μακριά και δεν ασχολείται με το δίκτυο, τον τίτλο του βιβλίου μου.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;

Δεν ξέρω αν την εκδηλώνω αρκετά. Φοβάμαι πως με τους ανθρώπους, ακόμα και τους πολύ δικούς μου, δεν είμαι αρκετά τρυφερός. Έχω την ευκολία μου μόνο στα ζώα, και ειδικά στις γάτες.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Ενώ γκρινιάζω και με λένε και φίλοι μου απαισιόδοξο, είμαι βαθιά αισιόδοξος. Παίζω ένα περίεργο παιγνίδι με όλους, μέχρι και με εμένα.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;

Πάντα κάτι γράφω, κάτι διορθώνω. Έχω πολύ υλικό -αυτό είναι απειλή- οπότε αναλόγως του χρόνου μου, προσπαθώ να δουλεύω με τις λέξεις.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;

Η Ευδοκία. Σημαίνει πολλά. Αλλά ίσως πιο πολύ συγκινούμαι με την Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο. Εντελώς διαφορετικές , εξίσου ιερές για εμένα.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Δεν έχω. Έχω όμως την μανία να μαζεύω πέτρες και σπασμένα κεραμικά.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

Ίσα βάρκα, ίσα πανιά.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Και από τα δύο. Στις μέρες μας είναι ιδιαιτέρως αγράμματη και ανίκανη. Και μιλάω για αρκετές δεκαετίες τώρα.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;

Δεν του το μαθαίνουν στο σπίτι, συνήθως, δεν υπάρχει καν μέσα στο σχολείο. Από κει και πέρα είναι ένας αγώνας χωρίς πολλούς συμμάχους η βιβλιοφιλία.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Θα με δολοφονούσαν στα πρώτα λεπτά της “εξουσία” μου.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Γαϊδούρι, όπως ανεπιφύλακτα με θεωρούν οι φίλοι μου.

Πιστεύετε στα όνειρα;

Και ναι, και όχι. Όσο και να θέλω να μένω ανεπηρέαστος υπάρχουν κάποια που με ταράζουν, συνεπώς ναι.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Δυστυχώς για εκείνο θα του έλεγα να διαβάζει, πολύ, πολλά, να ψάχνει, να μην αρκείται σε αυτά που του λέμε οι μεγάλοι.

Ο Σταμάτης Σουφλέρης γεννήθηκε το 1968 στη Χαλκίδα. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από τις αρχές του '90 ξεκίνησε να δημοσιεύει ποίηση, διηγήματα και κριτικά δοκίμια σε Ευβοϊκά περιοδικά όπως "Ρόπτρο" και "Πορθμός", ενώ έκανε και μεταφράσεις. Στα μέσα του 2000 κράτησε την αρχισυνταξία του λογοτεχνικού και πολιτικού εντύπου "Γέφυρα". Ποιήματα και δοκίμιά του, έχουν επίσης δημοσιευτεί σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο: Manifesto, Ποιητική, Παπαδιαμαντικά τετράδια, Αντίφωνο, bibliotheque, άνεμος magazine, λογοτεχνικό Bistrot. Έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία και διακρίσεις για διηγήματα και ποίηση. Zει και εργάζεται σ' ένα μικρό χωριό της Κύμης.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

(2018) Για πάντα, Άνεμος Εκδοτική

(2017) Τρία cantos, Νησίδες

(2014) Τα μεθυσμένα, Carpe Librum

(2012) Η εμφάνιση των Θοδωρή Κολοκοτρώνη, Νικήτα Σταματελάτου και Ιωάννη Μακρυγιάννη το απόγευμα της 5ης Μαΐου του 2010 στην Σταδίου, manifesto

(2012) Σαλός, manifesto

Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά