Ματωμένο μυστήριο

Το κρασί έρρεε άφθονο από ώρα. Πολύχρωμες φορεσιές...
φανταχτερά χαϊμαλιά, θορυβώδη βραχιόλια ποικίλων σιδερικών, κολιέ από αυτοσχέδιες χάντρες και παντόφλες παντός τύπου και καιρού δημιουργούσαν μια πανσπερμία χρωματική που χόρταινε το ανυποψίαστο μάτι. Τροφαντές τσιγγανοπούλες λίκνιζαν τα εύσωμα κορμιά τους προκαλώντας ταραχή στα νεαρά μέλη της ομάδας. Κλαρίνα και νταούλια πλαισίωναν το όλο σουρεαλιστικό σκηνικό. Ο υπαίθριος χώρος προικίσθηκε ανάλογα και οι σκηνές του καταυλισμού φάνταζαν τώρα μικρές παραδεισένιες φωλίτσες. Μα η πιο γλυκιά φωλιά ήταν αυτή του μελλόνυμφου ζευγαριού. Μάλιστα ήταν και επισκέψιμη για ευχές, τάματα και φυσικά φλουριά και λίρες. Τα πάθη τα ωμοβόρα, η ζηλιάρα φτώχια και η καθημερινή πίκρα της επιβίωσης έκαναν στο πλάι. Και κάπου εκεί στην μέση ένας ταλαιπωρημένος μα ευτυχής πιτσιρίκος έλεγε να κάνει το μεγάλο βήμα. Κούκλα η νύφη και ας μην είχε ακόμη μεστώσει.

Ευχάριστη φασαρία, γλέντι, πικάντικες ευχές για τις χάρες και το «μπόι» του γαμπρού, για τις κρυφές και ανομολόγητες «αξίες» της κόρης. Όπλα στραμμένα στον ουρανό. Καραμπίνες, αεροβόλα αλλά και κάποια αμφιβόλου νομιμότητας ακατανόμαστα πολυβόλα… Μπαλωθιές, ομοβροντίες, σκάγια, βλήματα, σφαίρες γεμίζουν τον αττικό ουρανό…

Κανείς δεν κατάλαβε αμέσως πως έξω απ’ τη μεσοτοιχία που χώριζε τον καταυλισμό από το γειτονικό σχολείο μια ψυχούλα παρέδιδε τόσο σύντομα τα διαπιστευτήρια της στο Δημιουργό. Ξάπλωσε απαλά στο χώμα σαν να έπαιζε τον ύστατο ρόλο πριν πέσει η αυλαία και έγειρε ήσυχα στο πλάι για το πιο δραματικό φινάλε που έζησαν θαμώνες σε σχολική γιορτή. Γονείς και δάσκαλοι έμειναν άναυδοι για την υποκριτική δεινότητα του μικρού…

Η έρευνα έδειξε ότι κάποιο βόλι από τη θανατηφόρα μεταλλική βροχή βρήκε το παιδί στο κεφάλι, όταν αυτή άφησε τα παιδιά της να σβήσουν τη χαρά και τη νιότη τόσο σύντομα.

Η δωδεκάχρονη νύφη θρηνούσε τώρα για τη φυλάκιση του μικρού αγαπητικού της και η χαροκαμένη μάνα για το ριζικό της. Οι υπόλοιποι από εμάς αναρωτιόμαστε ακόμη αν ζωές μας είναι απλώς ένα θεϊκό παιχνίδι. Είναι οι στιγμές μας μέρος κάποιου μεγαλειώδους πλάνου ή απλώς παίζουμε καθημερινά τις ζωές μας κορώνα – γράμματα; 

Τα κατά Ιωάννη… κείμενα

Με την υπογραφή του συγγραφέα Ιωάννη Κασσή