Ένας ποιητής έκανε ποδαρικό στην
αυλή μας για το "νέο" κύκλο συνεντεύξεων, γεμάτος αισιοδοξία...
θετική ενέργεια και ένα λόγο
που πραγματικά μας χάρισε μια ξεχωριστή βραδιά…
Ο Μίλτος, αν και ξέρει να σε
ταξιδεύει μέσα από το στίχο του, γνωρίζει και κάτι άλλο! Να μιλάει στην ψυχή
σου, με απλά λόγια…
Τι σας έχει
λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ανεμελιά και η φροντίδα της
γιαγιάς και της προγιαγιάς μου. Αυτά τα χάδια και τις περιποιήσεις τους και τι
δε θα έδινα για να τa ξαναζήσω.
Φυσικά μου λείπουν και οι παιδικοί μου φίλοι που η ζωή, μας έφερε σε
διαφορετικό μετερίζι και σε άλλες πόλεις τον καθένα.
Ο αγαπημένος
ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν διάβαζα και
πολλά παραμύθια οπότε δεν είχα και κάποιον ήρωα ως πρότυπο. Τους περισσότερους
πλέον τους μαθαίνω διαβάζοντας εγώ παραμύθια στη μικρή μου κόρη.
Ο κάθε ήρωας
των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Επειδή κυρίως γράφω ποίηση κι όπως
ξέρετε η ποίηση είναι κυρίως αυτοβιογραφική, θα σας έλεγα πως διαβάζοντας
κάποιος τις ποιητικές μου συλλογές είναι σα να διαβάζει τη ψυχή μου.
Ποιο θεωρείτε
ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Ότι παραμένω αρκετά ψύχραιμος σε
δύσκολες στιγμές και ότι κρύβω βαθιά μέσα μου αρκετή υπομονή.
Ποιο είναι το
βασικό σας ελάττωμα;
Η τελειομανία μου. Θέλω όλα να
γίνονται όπως πρέπει, επαγγελματικά και χωρίς ψεγάδι.
Την μοίρα, την
θεωρείται γραφιά της ζωής σας;
Ε ναι, σίγουρα, η μοίρα του καθενός
μας γράφει σε ένα παράλληλο σύμπαν και δύσκολα ξεγράφει. Αν και τελευταία
αρχίζω να πείθομαι πως είναι και λίγο στα χέρια μας αυτό το μολύβι, που γράφει,
ανάλογα με τις επιλογές μας.
Πως εκδηλώνεται
την αγάπη σας;
Σίγουρα με πράξεις αλλά κυρίως
λέγοντας σε όποιον αγαπάω την αλήθεια.
Η αισιοδοξία,
υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Αν και ονειροπόλος θα έλεγα πως δεν
είμαι αισιόδοξος. Πάντα κρατάω μικρό καλάθι και βλέπω το ποτήρι «μισό-άδειο».
Αυτό ναι μεν δεν είναι ίσως και το καλύτερο αλλά τουλάχιστον έχω μετριάσει
αρκετά τις απογοητεύσεις τις καθημερινότητας.
Με τι ασχολείστε
αυτό τον καιρό;
Αυτή την περίοδο διδάσκω
δημοσιογραφία σε ένα μεγάλο ιδιωτικό ΙΕΚ στα Ιωάννινα και προσπαθώ να
επικοινωνήσω όσο περισσότερο μπορώ τη νέα μου ποιητική συλλογή με το
αναγνωστικό κοινό.
Ποια είναι η
αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύεται ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή
σας;
Αγαπημένη ελληνική ταινία αλλά όχι
απαραίτητα συνοδοιπόρος είναι το «Βαλκανιζατέρ» του 1997. Μια
αυθεντική κωμωδία, με αυθεντικούς χαρακτήρες, έξυπνους διαλόγους, απρόβλεπτες
καταστάσεις και προβληματισμό για τη νεοελληνική νοοτροπία. Και φυσικά σε
μουσική επένδυση του Νίκου Πορτοκάλογλου.
Ποιο είναι το
αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω κάποιο αντικείμενο ή κάτι
που να το θεωρώ γούρι. Δεν είμαι καθόλου προληπτικός. Το μόνο που θέλω πριν από
κάθε σημαντική στιγμή της ζωής μου να μιλάω τηλεφωνικά με 2-3 αγαπημένα μου
πρόσωπα που με γεμίζουν θετική ενέργεια.
Ποια είναι η
αγαπημένης σας ατάκα;
Συνηθίζω να λέω μια φράση που την
έλεγε η μακαρίτισσα η προγιαγιά μου, «δικός μου ο ανήφορος, δικός μου κι ο
κατήφορος». Και πράγματι αυτή η φράση νομίζω κρύβει μέσα της αρκετή δόση
αλήθειας.
Πως φαντάζεστε το
μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Είναι μια ερώτηση που πραγματικά
σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Επειδή είμαι δημοσιογράφος και ασκώ αυτό το επάγγελμα
τα τελευταία 12 χρόνια θα είχα πολλά να πω αλλά θα μείνω μόνο στο πως το μέλλον
για τα ΜΜΕ, αν δεν αλλάξουν νοοτροπία οι διοικούντες, είναι αβέβαιο και
δυσοίωνο, για να μη πω ότι μάλλον θα δε θα υπάρχει μέλλον!
Η εξουσία
πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Δε νομίζω πως η εξουσία ασχολείται
καθόλου με την τέχνη σε αυτή τη χώρα. Όχι απλά δεν τις στηρίζει αλλά τις
απαξιεί. Κι αυτό πολλές φορές μεταφράζεται με φίμωση αλλά δυστυχώς είναι
αδιαφορία.
Ποιος πιστεύετε
ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Θεωρώ πως τις αιτίες θα πρέπει
κανείς αν τις αναζητήσει στο παρελθόν αυτού του έθνους. Οι συνεχής ψεύτικες
προσδοκίες και οι αυταπάτες νομίζω πως μας έφεραν τελικά σε αυτό το σημείο.
Αν σας όριζαν
για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Τους νόμους που έχουν να κάνουν με
την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη που στις μέρες μας είναι δύο λέξεις που έχουν
εκλείψει από την κοινωνία μας.
Αν μια κακιά
μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Θα ήθελα να με μεταμορφώσει σε
λιοντάρι. Είναι όπως λέμε, ο βασιλιάς του ζωικού βασιλείου και ο σεβασμός που
του δείχνουν είναι μοναδικός. Θα μου άρεσε στην καθημερινότητα μου να με
σέβονταν περισσότερο…
Πιστεύετε στα
όνειρα;
Ναι, πιστεύω αρκετά στα όνειρα αλλά
φοβάμαι τα ανεκπλήρωτα όνειρα που πονάνε και κόβουν σαν λεπίδι.
Αν σας ζητούσε
ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να μη βιάζετε να μεγαλώσει και να
ζει την κάθε στιγμή της ζωής του στον παρόν χωρίς να κοιτάζει τι έγινε στο χθες
ή τι θα γίνει μετά από πολλά χρόνια. Όσες προβλέψεις και να κάνει κανείς, η ζωή
τα φέρνει όπως εκείνη σχεδιάζει.
Ο Μίλτος Γήτας γεννήθηκε το 1984 στα Ιωάννινα όπου
και διαμένει. Είναι πτυχιούχος της σχολής Δημοσιογραφίας του Antenna και του
τμήματος Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου του Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Άρχισε να
γράφει ποιήματα σε ηλικία 11 ετών.
Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές,
ένα ομαδικό μυθιστόρημα, ένα δοκίμιο κι ένα βιβλίο με δημοσιογραφικά του
κείμενα. Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας, της Παγκόσμιας Εταιρίας
Ποιητών, της Εταιρίας Λογοτεχνών Ηπείρου και του Λαογραφικού και Πολιτιστικού
συλλόγου “Καλαρρύτες”.
Εργάζεται ως δημοσιογράφος σε Περιφερειακά Μέσα
Ενημέρωσης και σε ειδησεογραφικά site. Ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και
site της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.
(Για
τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
